Een vervalsing van de rechtvaardigheid is ook te zien in het verloop van bepaalde revoluties wanneer men om een situatie die men onrechtvaardig acht, en die het vaak inderdaad is, te veranderen, de 'pretentie heeft een ideologisch regime op te leggen dat in tegenspraak is met de godsdienstige en ethische, oude en diepe overtuigingen van de betrokken volkeren. Maar, behalve het feit dat men geestelijke goederen niet kan uitwisselen tegen materiële goederen, gaat het hier om een vals dilemma, omdat het voor iemand die zijn inspiratie put uit een christelijke opvatting een gewetenplicht is daadwerkelijk de rechtvaardigheid te bevorderen door het geloof en de vrijheid, alsmede de andere geestelijke goederen van een volk, te waarborgen. Men kan de eigenheid en de soevereiniteit van de volkeren niet verloochenen, want deze worden geboren uit het geestelijke erfgoed dat ieder volk eigen is, dat de grondslag is voor zijn waardigheid en zijn adel, en ieder partijbelang te boven gaat. Ik spreek de wens uit dat bepaalde gekwelde streken van de wereld, zoals Latijns Amerika, in hun geestelijke en menselijke wortels de wijsheid en de kracht vinden voort te gaan naar een gezonde vooruitgang die het verleden niet verloochent en de waarborg is voor een ware beschaving. Wanneer ik spreek over Latijns Amerika kan ik niet nalaten de aandacht van allen te vestigen op de lopende onderhandelingen tussen Argentinië en Chili, twee naties die de bemiddeling van de Apostolische Stoel hebben gewenst voor de oplossing van een delicaat probleem dat de eendracht van deze twee grote en edele landen raakt. Dit verzoek om bemiddeling was een duidelijk bewijs van goede wil. Daarom spreek ik mijn goede wensen uit en vraag ik u te bidden, opdat een goede oplossing definitief de talrijke onderhandelingen bekroont die, tijdens de audiëntie van 12 december jongstleden, hebben geleid tot de plechtige overhandiging van nauwkeurige voorstellen aan de twee ministers van buitenlandse zaken, vergezeld van hun respectieve delegaties.

Excellenties, dames en heren, de problemen die ik zojuist samen met u de revue heb laten passeren, en ze heb beschouwd in het hogere licht van de cultuur, ziel en leven van de volkeren, vereisen een universele solidariteit welke alle vooroordelen van vijandigheid, alle onbegrip of economische speculaties overstijgt, die het leven van de internationale gemeenschap nu zo moeilijk en vol angst maken. De Kerk is bereid de rol die haar toekomt te spelen, zoals ze zich inspant dat gewoonlijk te doen dankzij de beste van haar mensen. En hier wil ik bijzonder de missionarissen vermelden die in alle windstreken van de aarde werken, en ook de mensen die betrokken zijn bij de internationale organisaties en de verschillende sociale organismen.

Dit onmetelijke werk dat de Kerk en uw verantwoordelijken samen willen verrichten, kan in één woord samengevat worden: dienst aan de mens. Dat moet de inspiratie van vandaag zijn, de fundamentele reden voor de bevordering van de vrede, het wederzijdse respect, de internationale eendracht die de Kerk met al haar krachten wil begunstigen onder het oog van God, en die zij oproept uit liefde voor de mens waar te maken.

Dat is de wens welke ik tot u richt aan het begin van dit jaar dat nauwelijks is begonnen, en welke ik u verzoek aan uw regeringen over te brengen. Moge het nieuwe jaar zien, dat de internationale gemeenschap zich steeds eerlijker en doeltreffender inzet voor de dienst van de mens, van het openbaar welzijn en niet van privébelangen, in een steeds werkelijker broederschap welke voor alle volkeren gebaseerd is op de gemeenschappelijke banden van wederzijds respect, en welke voor de christenen een uniek fundament heeft: Christus, zijn menswording, de verlossing die Hij voor zijn broeders, de mensen, heeft bewerkt.

Nogmaals aan u allen, aan uw gezinnen, aan de naties die u vertegenwoordigt mijn allerhartelijkste en meest toegenegen wensen.

Zalig nieuwjaar!