“De Heer heeft zich aan u verbonden en u uitverkoren”. Vgl. Deut. 7, 7

God heeft zich aan ons verbonden, Hij heeft ons gekozen en die band is voor altijd, niet zozeer omdat wij trouw zijn, maar omdat de Heer trouw is en onze ontrouw, traagheid en ons vallen verdraagt. God is niet bang om zich te binden. Dat kan ons vreemd lijken: soms noemen wij God “de Absolute”, wat letterlijk betekent “ongebonden, onafhankelijk, onbegrensd”; doch in werkelijkheid is onze Vader slechts “absoluut” in de liefde en steeds in de liefde; uit liefde sluit Hij een verbond met Abraham, Isaak, Jakob, enz. Hij houdt van banden, Hij schept banden; banden die bevrijden, niet onderdrukken.

Wij herhalen met de psalm: “Gods erbarmen blijft altijd en eeuwig” (Ps. 103). Een andere psalm zegt daarentegen over ons, mannen en vrouwen: “trouw wordt schaars bij het mensengeslacht” (Ps. 12, 2). Vandaag in het bijzonder, is trouw een waarde in crisis omdat wij aangezet worden steeds verandering, vermeende nieuwigheden te zoeken, te marchanderen met de oorsprong van ons bestaan, van ons geloof. Maar een samenleving die niet trouw is aan haar oorsprong, maakt geen vooruitgang: zij kan grote technische vooruitgang maken, maar geen integrale vooruitgang voor elke mens afzonderlijk en alle mensen samen.

De trouwe liefde van God voor Zijn volk heeft zich ten volle in Jezus Christus gemanifesteerd en gerealiseerd, Hij die om de band tussen God en Zijn volk na te komen, zich tot slaaf gemaakt heeft van ons, zich van Zijn heerlijkheid ontdaan heeft en de gedaante van dienaar heeft aangenomen. In Zijn liefde heeft Hij niet gecapituleerd voor onze ondankbaarheid en nog minder voor onze afwijzing. De heilige Paulus brengt ons in herinnering: “Als wij ontrouw zijn, blijft Hij trouw: zichzelf verloochenen kan Hij niet” (2 Tim. 2, 13). Jezus blijft trouw, Hij verraadt nooit: zelfs als wij fout doen, verwacht Hij ons altijd om ons te vergeven; Hij is het gelaat van de barmhartige Vader.

Deze liefde, deze trouw van de Heer manifesteert de nederigheid van Zijn Hart; Jezus is niet gekomen zoals de koningen en machtigen der wereld om de mensen te veroveren, maar om Zijn liefde aan te bieden, zachtmoedig en nederig. Dat is de definitie die Hij van zichzelf heeft gegeven: “leert van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart” (Mt. 11, 29). En de betekenis van het feest van het Heilig Hart van Jezus, dat wij vandaag vieren, is de nederige trouw en zachtmoedige liefde van Christus, die ons de barmhartigheid van de Vader openbaart, steeds meer te ontdekken en ons ermee te omhullen. Wij kunnen de tederheid van deze liefde in alle seizoenen van het leven ervaren en proeven: in tijden van vreugde en van droefheid, van gezondheid, zwakte en gezondheid.

Gods trouw leert ons het leven onthalen als het gebeuren van Zijn liefde en laat ons door nederige en zachtmoedige dienstbaarheid van deze liefde getuigen bij onze broeders. Daartoe zijn de artsen en het paramedisch personeel van dit hospitaal, dat tot de katholieke Universiteit van het Heilig Hart behoort, op een bijzondere manier geroepen. Hier brengt ieder van u een beetje liefde van Christus’ Hart bij de zieken en dit met bekwaamheid en professionalisme. Dat betekent, trouw blijven aan de stichtende waarden die P. Gemelli aan de basis gelegd heeft van het Atheneum voor Italiaanse Katholieken, om wetenschappelijk onderzoek in het licht van het geloof, te verbinden met gekwalificeerde professionele opleiding van Christenen.

Dierbare broeders in Christus, wij schouwen de trouw van God. Elk gebaar, elk woord van Jezus ademt de barmhartige en trouwe liefde van de Vader. Stellen wij ons dan ten overstaan van Hem de vraag: hoe is mijn liefde voor de naaste? Ben ik trouw? Of veranderlijk, naargelang mijn humeur en sympathie? Ieder van ons kan in geweten antwoorden. Maar wij kunnen vooral aan de Heer zeggen: Heer Jezus, maak mijn hart steeds meer gelijkvormig aan het Uwe, vol liefde en trouw.