Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Met olie van de vreugde gezalfd om met olie van de vreugde te zalven. Priesterlijke vreugde heeft haar oorsprong in de liefde van de Vader en de Heer verlangt dat de vreugde van deze liefde “in ons” en “volkomen zou zijn” (Joh. 15, 11). Ik denk graag aan de vreugde wanneer ik de Maagd Maria beschouw: Maria, “Moeder van het levende Evangelie is voor de kleinen bron van vreugde” Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 288 en ik geloof dat wij niet overdrijven als wij zeggen dat de priester een heel kleine persoon is: de onmetelijke grootheid van de gave die ons door het ambt gedaan werd, verbant ons onder de kleinste mensen. De priester is de armste mens indien Jezus hem niet zou verrijken met Zijn armoede, de meest nutteloze dienaar indien Jezus hem niet “vriend” zou noemen, de meest dwaze onder de mensen indien Jezus hem niet met geduld zou onderrichten zoals Petrus, de meeste weerloze christen indien de Goede Herder hem niet zou sterken te midden van zijn kudde. Niemand is kleiner dan een priester die aan zijn eigen kracht is overgelaten; ons gebed tot bescherming tegen iedere list van de duivel, is dus het gebed van onze Moeder: ik ben priester omdat Hij goedgunstig op mijn kleinheid heeft neergezien. Vgl. Lc. 1, 48 Uitgaande van die kleinheid, ontvangen wij onze vreugde.