Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Vraag: Onder anderen kardinaal Kasper legt er de nadruk op dat binnen de Kerk hoge verwachtingen worden gekoesterd met het oog op de synode, en dat het risico bestaat dat het op een enorme teleurstelling zal uitlopen als die verwachtingen verijdeld zouden blijken. Denkt u dat dit een concreet risico is?

Kardinaal Caffarra: Ik ben geen profeet, noch een zoon van profeten. Er doet zich een wonder voor. Wanneer de zielenherder niet over eigen opvattingen of opvattingen van de wereld preekt, maar over het Evangelie van het huwelijk, raken zijn woorden de oren van de luisteraars, terwijl de Heilige Geest in actie komt in hun harten, die dan tot de woorden van de herder open gaan staan. Ik vraag me bovendien af over wiens verwachtingen wij het hebben. Een groot televisienetwerk in de VS heeft wereldwijd een enquête gevoerd in katholieke gemeenschappen. De antwoorden op die vragen waren wereldwijd heel anders dan in Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk. Om een voorbeeld te noemen: in de meeste Afrikaanse landen is 75 procent van de katholieken tegen de toelating van hertrouwde gescheidenen tot de Eucharistie. Ik herhaal: over welke verwachtingen hebben wij het? Die van het Westen? Is dus het Westen het fundamentele paradigma waarop de Kerk haar verkondiging dient te baseren? Zijn we op een dergelijke positie vastgelopen? Laten we ook wat aandacht besteden aan de armen. Het maakt me perplex en bezorgd wanneer ik hoor dat het beter is dat de synode niet doorgaat, als we niet in een bepaalde richting gaan. Welke richting? De richting waarnaar, naar men zegt, de Midden-Europese gemeenschappen gewezen hebben? En waarom niet die, waarnaar de Afrikaanse gemeenschappen gewezen hebben?