Eerbiedwaardige en geliefde zonen,

Met blijdschap hebben wij geluisterd naar wat onze eerbiedwaardige broeder kardinaal Sebastiano Baggio zojuist mede uit naam van alle deelnemers aan deze synodevergadering heeft gezegd. Wij zijn hem zeer erkentelijk voor deze betuiging van liefde en aanhankelijkheid en vooral voor zijn goede wensen bij gelegenheid van onze tachtigste verjaardag. In de verdere loop van ons leven willen wij al de tijd die God ons nog wil schenken, geheel en al aan het welzijn van de Kerk wijden, opdat zij het goddelijk licht moge laten schijnen over de 'wisselvalligheden van de wereld' en het heil van de mensen moge bewerken.

Nadat wij H. Paus Paulus VI - Homilie
Tijdens de concelebratie ter opening van de 5e bisschoppensynode over de catechese
Sixtijnse Kapel (Vaticaan)
(30 september 1977) de Heilige Geest hebben gesmeekt, dat Hij zijn gaven moge uitstorten over alle deelnemers aan deze vergadering, is het ons nu vergund u allen en ieder afzonderlijk blij te begroeten. Wij begroeten bijzonder degenen die nu voor het eerst aan de synodevergadering deelnemen.

Wij van onze kant zijn zeer verheugd nu al de vijfde vergadering van de bisschoppensynode te mogen openen en we stellen vast dat deze nieuwe kerkelijke instelling op een gelukkige wijze is uitgegroeid en tot instrument is geworden van de eenheid tussen de Paus van Rome en de bisschoppen over heel de wereld.

Het is nu al tien jaar geleden dat in negentienhonderd zeven en zestig de eerste bisschoppensynode werd gevierd. We zijn daarom blij te mogen vaststellen dat ze een werkelijke bijdrage heeft geleverd tot het bereiken van het meer algemene doel dat we in ons motu proprio dat met de woorden 'H. Paus Paulus VI - Motu Proprio
Apostolica Sollicitudo
Oprichting van de Synode van Bisschoppen voor de universele Kerk
(15 september 1965)' begint, van vijftien september negentienhonderd vijf en zestig hebben aangegeven. Het komt ons namelijk voor dat er werkelijk een nauwere band en samenwerking is ontstaan tussen de Paus van Rome en de bisschoppen over heel de wereld; de levensomstandigheden van de verschillende particuliere kerken lijken ons thans beter bekend en we hebben daar een dieper inzicht in gekregen; tenslotte schijnt een eensgezindheid van meningen bereikt te zijn, 'althans wat de essentiële punten van de leer en de wijze van optreden in het leven der Kerk betreft'. H. Paus Paulus VI, Motu Proprio, Oprichting van de Synode van Bisschoppen voor de universele Kerk, Apostolica Sollicitudo (15 sept 1965), 11 Dat is de reden waarom wij God zeer dankbaar zijn voor de schitterende vruchten die zijn Kerk van deze nieuwe, 'blijvende raad van bisschoppen' heeft geplukt. Toen we de oprichting van deze raad voor het eerst aankondigden, namelijk ter gelegenheid van de toespraak bij de laatste zitting van het Tweede Vaticaans Oecumenisch Concilie op veertien september negentienhonderd vijf en zestig gaven wij te kennen hoe 'hoopvol deze nieuwe instelling' is. H. Paus Paulus VI, Toespraak, Bij de opening van de 4e Zittingsperiode van het Tweede Vaticaans Concilie, In hoc laetemur (14 sept 1965), 29 Die hoop is beslist niet beschaamd, aangezien de synode een zeer geschikt instrument is geworden om inzicht te krijgen in de uiteenlopende omstandigheden van de particuliere kerken en om een nauwe samenwerking en een hechte band te bevorderen met de Kerk van Rome die heel de gemeenschap in de liefde voorzit. Vgl. H. Ignatius van Antiochië, Brief aan de Romeinen, Epistula ad Romanos. Voorwoord; ed. Funk, I, blz. 252 Al heeft de Paus van Christus de volheid van de macht ontvangen, niettemin is hij door deze instelling bij vele belangrijke vraagstukken geholpen, namelijk bij die welke door de vier synodevergaderingen die van negentienhonderd zeven en zestig tot nu toe hebben plaatsgevonden, zijn behandeld met medewerking van de bisschoppen die gewijde opperpriesters uit heel de wereld vertegenwoordigden.

Ook bij de vijfde synodevergadering die we thans openen hechten we zeer veel waarde aan de ervaring die ieder van u inbrengt. Het gaat hier immers om de theoretische en praktische ervaring van de herders die zich wel bewust zijn van de verscheidenheid aan problemen die een steeds doelmatiger catechetisch werk, vooral wat de kinderen en jongeren betreft, heden ten dage aan de Kerk stelt.

Nadat we tijdens de synode van negentienhonderd vier en zeventig het thema van de evangelisatie in de hedendaagse wereld hadden overdacht, hebben we u nu samengeroepen om gezamenlijk verder na te denken over het thema van de catechese die, zoals het Tweede Vaticaans Oecumenisch Concilie heeft gezegd, 'het geloof moet verlichten en versterken, het leven volgens de geest van Christus moet voeden, naar een bewuste en actieve deelneming aan het liturgisch geheim moet voeren en tot het apostolaat moet aansporen' Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Verklaring, Over de Christelijke opvoeding, Gravissimum Educationis (28 okt 1965), 4

Voor een juiste ontwikkeling van de catechese in de Kerk hebben we al eerder onze goedkeuring gehecht aan de publicatie van een Congregatie voor de Clerus
Directorium Catechisticum Generale
Algemeen directorium voor de catechese (11 april 1971), dat door de Heilige Congregatie voor de geestelijken is opgesteld en op paaszondag van het jaar 1971 is uitgegeven. De Apostolische Stoel heeft daarmee niet alleen een wens van het Tweede Vaticaans Oecumenisch Concilie vervuld Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het herderlijk ambt van de bisschoppen in de Kerk, Christus Dominus (28 okt 1965), 44, maar ook nuttige theologische en pastorale beginselen aangegeven voor een juiste leiding en coördinering van het catechetisch werk in de Kerk. Vgl. Congregatie voor de Clerus, Algemeen directorium voor de catechese, Directorium Catechisticum Generale (11 apr 1971) Maar omdat wij het belang inzien van de catechese voor de vorming van de opgroeiende generatie, hebben wij u naar deze synode ontboden om dieper over dit thema na te denken. Ook op dit zo belangrijk terrein van de activiteit van de Kerk in de wereld van deze tijd, dat ten nauwste aansluit bij haar vormende taak ten aanzien van onze jonge nakomelingschap, dient de synode dus de eenheid van optreden te bevorderen die door allen wordt verlangd en waaruit ongetwijfeld een blije, overvloedige oogst zal voortkomen voor de toekomstige tijd.

De taak om deze vergadering in onze naam voor te zitten, hebben wij toevertrouwd aan onze eerbiedwaardige broeders de kardinalen Sebastiano Baggio, Antonio Ribeiro en Hyacinthe Thiandoum, en wij twijfelen er niet aan dat ze zich, door hun ervaring geholpen, zoveel mogelijk zullen inspannen om het werk van de synode vrucht te doen dragen en ordelijk te doen verlopen. Reeds nu willen wij hen danken voor hun bereidheid om de Paus en de bisschoppen, die u hier vertegenwoordigt, door dit ambt te dienen.

Dit alles gaat ons door de geest nu wij, eerbiedwaardige broeders en geliefde zonen, met liefde onze apostolische zegen verlenen, als onderpand van het licht en de kracht van boven.