Paus Franciscus - 13 januari 2014
Het drama dat mensen gedwongen zijn te vluchten wegens hongersnood, geweld of misbruik, kan ons niet ongevoelig laten, vooral in de Hoorn van Afrika en in het gebied van de Grote Meren. Velen zijn ontheemd of gevlucht en leven in kampen waar zij niet meer als mens maar als een anoniem nummer beschouwd worden. Anderen ondernemen geluksreizen, in de hoop op een beter leven, die dikwijls genoeg tragisch aflopen. Ik denk in het bijzonder aan de vele migranten die van Latijns Amerika naar de Verenigde Staten gaan, maar vooral aan al degenen die van Afrika of het Midden Oosten toevlucht zoeken in Europa.
Het Paus Franciscus - Homilie
“Adam, waar ben je?” - “Waar is het bloed van je broer?”
Campo sportivo Arena in Località Salina - Lampedusa
(8 juli 2013) bracht in juli laatstleden om voor de vele schipbreukelingen in de Middellandse Zee te bidden, ligt nog vers in mijn geheugen. Helaas heerst er algemene onverschilligheid ten overstaan van dergelijke tragedies, een dramatisch teken van het verlies aan “verantwoordelijkheidszin voor onze broeders” waarop heel de burgerlijke samenleving berust. Maar bij die gelegenheid heb ik ook het onthaal en de toewijding kunnen vaststellen van vele mensen. Ik wens dat het Italiaanse volk, dat ik genegen ben, ook omwille van de gemeenschappelijke oorsprong die ons bindt, zijn lovenswaardige inzet voor solidariteit voor de zwaksten en weerlozen zou vernieuwen en dat het met de oprechte en algemene inspanning van burgers en instellingen, de huidige moeilijkheden zou overstijgen door opnieuw een klimaat te vinden van constructieve sociale creativiteit, dat het lange tijd gekenmerkt heeft.