Tot het algemeen welzijn behoren zeker de bijzondere karaktertrekken van ieder volk op zich. Vgl. Paus Pius XII, Encycliek, Over de eenheid van de menselijke maatschappij, Summi Pontificatus (20 okt 1939) Toch maken deze niet de volledige inhoud uit van het algemeen welzijn. Want, omdat dit laatste wezenlijk verbonden is met de menselijke natuur, kan het niet ten volle worden begrepen, noch in zijn wezenlijke elementen noch in zijn historische verwerkelijking, tenzij vanuit de menselijke persoon. Vgl. Paus Pius XI, Encycliek, De Katholieke Kerk in het Duitse Rijk, Mit brennender Sorge (14 mrt 1937), 48-49 Vgl. Paus Pius XI, Encycliek, Over het goddeloze communisme, Divini Redemptoris (19 mrt 1937)

Bovendien volgt uit het wezen van het algemeen welzijn zelf, dat alle leden van de gemeenschap er in moeten delen, zij het dan in verschillende mate overeenkomstig ieders functie, verdiensten en omstandigheden. Daarom dienen alle gezagsdragers ervoor te zorgen, dat het algemeen welzijn strekt tot voordeel van allen, zonder dat daarbij een bepaalde burger of een klasse van burgers wordt voorgetrokken, gelijk onze voorganger Leo XIII z.g. verklaart: "Het mag volstrekt niet voorkomen, dat het burgerlijk gezag slechts het welzijn van een enkeling of van weinigen zou dienen, want ter behartiging van aller gemeenschappelijk welzijn is het ingesteld". Paus Pius XII, Encycliek, Over de eenheid van de menselijke maatschappij, Summi Pontificatus (20 okt 1939), 9 Toch kunnen redenen van rechtvaardigheid en billijkheid soms eisen, dat de overheid een bijzondere zorg besteedt aan de zwakkere leden van de gemeenschap, omdat deze niet voldoende in staat zijn, hun rechten te doen gelden en hun rechtmatige belangen te bevorderend. Vgl. Paus Leo XIII, Encycliek, Over kapitaal en arbeid, Rerum Novarum (15 mei 1891), 29

Wij menen hier onze zonen er op te moeten wijzen, dat het algemeen welzijn de gehele mens betreft, zowel zijn lichamelijke als zijn geestelijke behoeften. Hieruit volgt, dat de regeerders door geschikte middelen en in de juiste mate dit welzijn moeten behartigen, en wel zó, dat zij én in de materiële welvaart én in het geestelijk welzijn voorzien, met inachtneming van de hiërarchie der waarden. Vgl. Paus Pius XII, Encycliek, Over de eenheid van de menselijke maatschappij, Summi Pontificatus (20 okt 1939), 47-49

Deze princiepen liggen duidelijk opgesloten in een passage van onze encycliek H. Paus Johannes XXIII - Encycliek
Mater et Magistra
Moderne ontwikkeling van het sociale leven en de christelijke beginselen
(15 mei 1961), waar wij verklaarden: het algemeen welzijn "omvat het complex van menselijke factoren, die de mensen in staat stellen, hun persoonlijke vervolmaking vollediger en gemakkelijker te verwezenlijken". H. Paus Johannes XXIII, Encycliek, Moderne ontwikkeling van het sociale leven en de christelijke beginselen, Mater et Magistra (15 mei 1961), 65

Aangezien de mens bestaat uit een lichaam en een onsterfelijke ziel, kan hij in dit sterfelijk leven zijn aspiraties niet volledig bevredigen en geen volmaakt geluk vinden. Daarom moet het algemeen welzijn worden nagestreefd met middelen en methoden, die niet alleen geen afbreuk doen aan het geestelijk heil, maar dit ook positief bevorderen. Vgl. Paus Pius XI, Encycliek, Over de aanpassing van de sociale orde, Quadragesimo Anno (15 mei 1931), 126