Alle individuen en intermediaire lichamen zijn verplicht, elk op hun wijze bij te dragen tot het algemeen welzijn. Dit houdt in, dat zij bij het nastreven van hun eigen belangen rekening houden met de behoeften van anderen en hun bijdragen in goederen en diensten richten naar de beslissingen, die de overheid neemt volgens de normen van de rechtvaardigheid en binnen de regels en grenzen van haar competentie. Deze beschikkingen van het gezag moeten in zich zelf volkomen juist zijn en bovendien het algemeen welzijn bevorderen of minstens daartoe kunnen leiden.

Omdat nu het gezag heel zijn zin ontleent aan het algemeen welzijn, moet de overheid de wezenlijke elementen van dit algemeen welzijn in acht nemen en tevens bij haar maatregelen rekening houden met de situatie van het ogenblik. Vgl. Paus Pius XII, Radiotoespraak, Kerstboodschap 1942, Con sempre (24 dec 1942), 15 Vgl. Paus Leo XIII, Encycliek, Het onvergankelijk werk van den barmhartigen God - Over de christelijke staatsinrichting, Immortale Dei (1 nov 1885), 6