Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De menselijke samenleving kan onmogelijk goed geordend zijn en kan geen vruchten opleveren, als ze geen wettige gezagsdragers heeft, die de instellingen in stand houden en in voldoende mate zorgen voor het algemeen welzijn. Zij ontlenen heel hun gezag aan God, zoals St. Paulus zegt: "Er is geen gezag dan van God". (Rom. 13, 1) Bij de verklaring van deze woorden van de apostel schrijft St. Joannes Chrysostomus: "Wat bedoelt gij? Is iedere gezagsdrager door God aangewezen? Neen, zo zegt hij, want ik spreek hier niet over de afzonderlijke personen, die met gezag bekleed zijn, maar over het gezag zelf. Want, dat er een gezag is, en dat sommigen bevelen en anderen moeten gehoorzamen, gebeurt niet door toeval of willekeur, maar door een beschikking van Gods wijsheid". H. Johannes Chrysostomos, Preken over de brief aan de Romeinen, In epistulam ad Romanos. c. 13, vv. 1-2 homil. XXIII: PG 60, 615 Want omdat God de mensen als sociale wezens heeft geschapen en omdat er geen gemeenschap "mogelijk is, zonder dat één aan het hoofd van allen staat en krachtig en op dezelfde wijze de afzonderlijke leden richt op het gemeenschappelijke doel, volgt hieruit, dat voor de burgerlijke gemeenschap der mensen een gezag nodig is om haar te besturen. Dit vindt, evengoed als de gemeenschap, zijn oorsprong in de natuur en dus in God zelf, de Schepper ervan". Paus Leo XIII, Encycliek, Het onvergankelijk werk van den barmhartigen God - Over de christelijke staatsinrichting, Immortale Dei (1 nov 1885), 6