Geliefde broeders en zusters, goede dag!

Op deze vierde zondag van de Advent vertelt het Evangelie ons feiten die aan de geboorte van Jezus voorafgingen. De evangelist Matteüs benadert ze vanuit het standpunt van de heilige Jozef, de verloofde van de Maagd Maria.

Jozef en Maria leefden in Nazareth. Ze woonden nog niet samen omdat het huwelijk nog niet gesloten was. In die tussentijd werd Maria, na de boodschap van de Engel, zwanger door de werking van de Heilige Geest. Wanneer Jozef dit feit vaststelt, is hij van streek. Het Evangelie verklaart niet welke zijn gedachten waren, maar het zegt ons het wezenlijke: hij is bereid de wil van God te doen en is klaar voor de meest radicale opoffering. In plaats van in verdediging te gaan en zijn rechten te laten gelden, kiest Jozef voor een oplossing die voor hem een groot offer betekent. En het Evangelie zegt: “omdat hij rechtschapen was en haar niet in opspraak wilde brengen, dacht hij erover in stilte van haar te scheiden” (Mt. 1, 19).

Deze korte zin is de samenvatting van een echt en eigen innerlijk drama, als we denken aan de liefde die Jozef voor Maria koesterde! Maar ook in een dergelijke situatie is het de bedoeling van Jozef Gods wil te doen en beslist hij, zeker met grote pijn, Maria in stilte weg te zenden. Het is belangrijk deze woorden te overwegen om te verstaan welke beproeving Jozef heeft ondergaan in de dagen die aan de geboorte van Jezus vooraf zijn gegaan. Een beproeving die gelijkt op die van het offer van Abraham wanneer God hem zijn zoon Izaäk vroeg Vgl. Gen. 22 : verzaken aan de meest kostbare zaak, aan de meest beminde persoon.

Maar, zoals in het geval van Abraham, komt de Heer tussenbeide: Hij heeft het geloof dat Hij zocht gevonden en opent een andere weg, een weg van liefde en geluk: Hij zegt: “Jozef, wees niet bevreesd Maria, uw vrouw, tot u te nemen; het kind in haar schoot is van de heilige Geest” (Mt. 1, 20).

Dit Evangelie toont ons de zielegrootheid van de heilige Jozef. Hij had een goed levensproject, maar God had voor hem een ander plan, een grotere zending. Jozef gaf steeds gehoor aan de stem van God, diep gevoelig voor zijn verborgen wil. Een man gevoelig voor de boodschappen die hem vanuit het diepste van het hart en van uit den hoge bereikten. Hij heeft niet koppig vastgehouden aan zijn eigen levensproject, hij heeft niet toegelaten dat wrok zijn ziel zou vergiftigen. Hij was bereid zich ten dienste te stellen van het nieuwe dat hem op verwarrende wijze werd voorgesteld. Het is zo, hij was een goede man. Hij haatte niet, hij heeft niet toegelaten dat wrok zijn ziel zou vergiftigen. Wij daarentegen, hoe dikwijls vergiftigen haat, afkeer, wrok onze ziel! En dat is slecht. Laat het nooit toe. Hij is een voorbeeld. Zo is Jozef nog vrijer en groter geworden. Door zichzelf in Gods plan te aanvaarden, heeft Jozef zichzelf gevonden, zichzelf overstegen. Deze vrijheid om af te zien van wat van hem is, van het bezit van zijn eigen bestaan en zijn inwendige totale beschikbaarheid voor de wil van God, zijn voor ons een uitdaging en tonen ons de weg.

Laten we ons dus voorbereiden om Kerstmis te vieren met Maria en Jozef voor ogen. Maria, de vrouw vol van genade die de moed gehad heeft zich volkomen aan het Woord van God toe te vertrouwen. Jozef, de trouwe en rechtvaardige man die er de voorkeur aan gaf de Heer te geloven in plaats van gehoor te geven aan de stemmen van de twijfel en van de menselijke hoogmoed. Met hen, zijn we samen op weg naar Betlehem.