Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De schoonheid van de Bijbelse boodschap over het gezin is geworteld in de schepping van de man en de vrouw, beiden gemaakt naar beeld en gelijkenis van God. Vgl. Gen. 1, 24-31 Vgl. Gen. 2, 4b-25 Verbonden door een onverbreekbare sacramentele band, beleven de echtgenoten de schoonheid van de liefde, van het vaderschap, van het moederschap en van de hoogste waardigheid zo deel te nemen aan het scheppingswerk van God.

In het geschenk van de vrucht van hun vereniging aanvaarden ze de verantwoordelijkheid voor het opbrengen en opvoeden van andere personen voor de toekomst van het menselijk geslacht. Door de voortplanting vervullen de man en de vrouw in geloof de roeping medewerkers van God te zijn in het beheer van het geschapene en in de groei van de mensenfamilie.

De Zalige Johannes Paulus II heeft in H. Paus Johannes Paulus II - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Familiaris Consortio
Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd
(22 november 1981) het volgende commentaar gegeven op dit aspect: “God heeft de mens geschapen naar zijn beeld en gelijkenis. Vgl. Gen. 1, 26v Hij heeft hem tot het bestaan geroepen uit liefde en hem tegelijkertijd bestemd voor de liefde. God is liefde (1 Joh. 4, 8) en Hij beleeft in zichzelf een mysterie van persoonlijke liefdesgemeenschap. God legt in het mens-zijn van man en vrouw, dat Hij naar zijn beeld schept en voortdurend in stand houdt, de roeping en daarmee het vermogen en de verantwoordelijkheid tot liefde en gemeenschap. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 12 De liefde is daarom de fundamentele en natuurlijke roeping van ieder menselijk wezen.” H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd, Familiaris Consortio (22 nov 1981), 11

Dit plan van God, de Schepper, dat de erfzonde heeft verstoord Vgl. Gen. 3, 1-24 , heeft zich in de geschiedenis gemanifesteerd door de wederwaardigheden van het uitverkoren volk tot aan de volheid van de tijd, toen met de menswording van de Zoon van God niet alleen de goddelijke wil tot redding bevestigd werd, maar met de verlossing de genade aangeboden werd te gehoorzamen aan deze wil.

De Zoon van God, het Woord dat vlees geworden is Vgl. Joh. 1, 14 in de schoot van de Moedermaagd, heeft geleefd en is opgegroeid in het gezin van Nazareth, en heeft deelgenomen aan de bruiloft te Kana, waarvan Hij het feest verrijkt heeft met het eerste van zijn “tekenen”. Vgl. Joh. 2, 1-11 Hij heeft met vreugde de huiselijke gastvrijheid genoten van zijn eerste leerlingen Vgl. Mc. 1, 29-31 Vgl. Mc. 2, 13-17 en heeft de rouwende familie van zijn vrienden te Bethanië getroost. Vgl. Lc. 10, 38- 42 Vgl. Joh. 11, 1-44

Jezus Christus heeft de schoonheid van het huwelijk hersteld door Gods eenheidsplan weer voor ogen te stellen, dat was verlaten vanwege de hardheid van het menselijk hart, zelfs binnen de traditie van het volk van Israël. Vgl. Mt. 5, 31-32 Vgl. Mt. 19, 3-12 Vgl. Mc. 10, 1-12 Vgl. Lc. 16, 18 Terugkerend naar de oorsprong, heeft Jezus de eenheid en de trouw van de echtgenoten onderwezen, en verstoting en echtbreuk verworpen.

Juist door de buitengewone schoonheid van de menselijke liefde – reeds gevierd met geïnspireerde accenten in het Hooglied – en van de huwelijksband die vereist en verdedigd wordt door profeten zoals Hosea Vgl. Hos. 1, 2-3, 3 en Maleachi Vgl. Mal. 2, 13-16 , heeft Jezus de oorspronkelijke waardigheid van de liefde van man en vrouw bevestigd.