Paus Franciscus - 16 oktober 2013
Maar laten we ons de vraag stellen: hoe is het voor ons mogelijk om in verbinding te komen met dat getuigenis, hoe kan dat, wat de Apostelen met Jezus beleefd hebben, ons bereiken, dat wat ze van Hem gehoord hebben? Vandaar deze tweede betekenis van de term “apostolisch”. De Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997) zegt dat de Kerk apostolisch is omdat “zij bewaart met de hulp van de Heilige Geest, die in haar woont, de leer, de geloofsschat, de heilzame woorden die zij van de apostelen vernomen heeft en geeft deze door”. Catechismus-Compendium, Catechismus van de Katholieke Kerk (15 aug 1997), 857 De Kerk bewaart doorheen de eeuwen deze kostbare schat die de Heilige Schrift is, de leer, de Sacramenten, het dienstwerk van de Herders, zodanig dat we aan Christus trouw kunnen zijn en deel hebben aan zijn eigen leven. Het is als een stroom die doorheen de geschiedenis stroomt, zich ontwikkelt, bevloeit, maar het water dat stroomt, ontspringt altijd aan de bron. En de bron is Christus zelf. Hij is de Verrezene, Hij is de Levende, en zijn woorden gaan niet voorbij omdat Hij niet voorbijgaat. Hij leeft, Hij is vandaag hier bij ons, Hij hoort ons en wij spreken met Hem en Hij hoort toe, Hij is in ons hart. Jezus is met ons, vandaag! Dat is de schoonheid van de Kerk: de aanwezigheid van Christus in ons midden. Beseffen we wel voldoende hoe belangrijk deze gave is die Christus ons geschonken heeft, de gave van de Kerk waar we Hem kunnen ontmoeten? Beseffen we wel voldoende dat het precies de Kerk is die door haar weg doorheen de eeuwen – ondanks moeilijkheden, problemen, zwakheden en onze zonden – ons de ware boodschap van Christus overlevert? Dat zij ons de zekerheid biedt dat wat wij geloven werkelijk dat is wat Christus ons heeft meegedeeld?