VREDESOPROEP VOOR VREDE IN SYRIë EN HET MIDDEN-OOSTEN
(Soort document: Paus Franciscus - Angelus/Regina Caeli)
Paus Franciscus -
1 september 2013
VREDESOPROEP VOOR VREDE IN SYRIë EN HET MIDDEN-OOSTEN
Geliefde broers en zussen, goede dag!
Vandaag wil ik de tolk zijn van de kreet die met groeiende angst opstijgt op alle plaatsen van de aarde, bij elk volk, uit het hart van elkeen, vanuit de hele grote familie van de mensheid: de kreet om vrede! Deze schreeuw zegt met kracht: we willen een vredevolle wereld; we willen mannen en vrouwen van vrede zijn, we willen dat in onze samenleving, verscheurd door verdeeldheid en conflicten, de vrede zou uitbreken. Nooit meer oorlog! Nooit meer oorlog! De vrede is een te kostbaar geschenk dat moet bevorderd en beschermd worden.
Ik beleef met scherpe pijn en bezorgdheid de vele conflictsituaties op onze aarde. In deze dagen wordt mijn hart diep gekwetst door wat in Syrië gebeurt. De dramatische ontwikkelingen die staan te gebeuren vervullen mij met angst.
Bij deze zend ik een sterke oproep voor de vrede; een oproep die uit het diepste van mezelf komt. Het gebruik van wapens veroorzaakt zoveel lijden, zoveel verwoesting, zoveel leed in dat gefolterde land, in het bijzonder bij de weerloze burgerbevolking! Laat ons denken aan de vele kinderen die nooit het licht van de toekomst zullen zien. Met klem veroordeel ik het gebruik van chemische wapens. Ik draag nog altijd de vreselijke beelden van de voorbije dagen in mijn geest en in mijn hart. Over onze daden vellen God en de geschiedenis een oordeel waaraan men niet kan ontkomen. Nooit leidt het gebruik van geweld tot vrede. Oorlog brengt oorlog; geweld roept geweld op!
Aan alle partijen in het conflict vraag ik met al mijn kracht dat ze naar de stem van hun geweten luisteren, zich niet opsluiten in hun eigen belangen, maar de tegenstrever zien als een broer. Dat ze met moed en vastberadenheid de weg van de ontmoeting en de onderhandeling zouden gaan en zo de blinde tegenstelling zouden overstijgen. Met evenveel kracht spoor ik de internationale gemeenschap aan, zonder dralen, in dat land duidelijke initiatieven te nemen gebaseerd op dialoog en onderhandelingen voor het welzijn van heel de Syrische bevolking.
Men mag geen enkele inspanning nalaten om hulp te bieden aan wie door dit vreselijke conflict getroffen is, in het bijzonder aan de ontheemden in het land zelf en aan de talloze vluchtelingen in de buurlanden. De humanitaire hulpverleners die zich inzetten om het lijden van de bevolking te verlichten, moet de mogelijkheid geboden worden de noodzakelijke hulp te bieden.
Moge een keten van inzet voor de vrede alle mannen en vrouwen van goede wil verbinden! Ik richt hierbij een dringende uitnodiging aan de hele Katholieke Kerk en ik verruim die uitnodiging tot alle Christenen van de andere belijdenissen, tot de mannen en vrouwen van andere godsdiensten, en ook tot die broers en zussen die niet geloven: vrede is een goed dat elke grens overstijgt want het is een goed voor heel de mensheid.
Met stemverheffing herhaal ik: het samenleven in volkeren en tussen volkeren wordt niet opgebouwd door de cultuur van confrontatie, de cultuur van het conflict. Integendeel. De enige weg naar vrede is de cultuur van de ontmoeting, de cultuur van de dialoog.
Dat de schreeuw om vrede luid weerklinke zodat het hart van allen geraakt wordt en allen de wapens neerleggen en zich laten leiden door het onstuitbare verlangen naar vrede.
Daarom, broers en zussen, heb ik besloten in heel de Kerk op 7 september, vooravond van het feest van de geboorte van Maria, Koningin van de vrede, een dag van vasten en gebed af te kondigen voor de vrede in Syrië, in het Midden- Oosten en in heel de wereld. Ik nodig ook de niet-katholieke christelijke broeders, de gelovigen van andere Godsdiensten en alle mannen en vrouwen van goede wil uit bij dit initiatief aan te sluiten op een wijze die zij goed achten
Op Paus Franciscus - Homilie
Ja, wij willen vrede
Tijdens gebedswake voor de vrede - Sint Pietersplein
(7 september 2013), hier, samenkomen en door gebed en in een geest van boetvaardigheid van God deze genade afsmeken voor de geliefde Syrische natie, voor alle situaties van oorlog en geweld in de wereld. De mensheid heeft er nood aan dit soort gebaren voor de vrede te zien en woorden van hoop te horen! Ik vraag alle particuliere Kerken dat zij, naast het beleven van deze vastendag, voor deze intentie een liturgisch initiatief willen nemen.
Aan Maria vragen we dat zij ons zou bijstaan om geweld, conflict en oorlog te beantwoorden met de kracht van de dialoog, van de verzoening en van de liefde. Zij is moeder: dat zij ons helpt de vrede te vinden; allen zijn we haar kinderen. Help ons, Maria, om dit moeilijke ogenblik door te komen en om ons elke dag opnieuw en in elke omgeving voor een echte cultuur van ontmoeting en vrede in te zetten.
Na het bidden van het Angelus
Maria, Koningin van de Vrede, bid voor ons.
Maria, Koningin van de Vrede, bid voor ons.
{...}
Vandaag gaan we van hier weg met het verlangen voor de vrede te bidden. Ik verwacht jullie aanstaande zaterdag om 19u.
Aan allen een mooie zondagmiddag en smakelijk eten. Tot ziens.
© 2013, Libreria Editrice Vaticana / kerknet.be
Vert.: Marcel De Pauw MSC; alineaverdeling en -nummering: redactie
