“Met het Rijk der hemelen is het als met een landeigenaar die vroeg in de morgen uitging om arbeiders te huren voor zijn wijngaard.

Hij werd het met de arbeiders eens voor een denarie per dag en stuurde ze naar zijn wijngaard.

Rond het derde uur ging hij er weer op uit en zag nog anderen werkloos op de markt staan

tot wie hij zei: Gaat ook naar mijn wijngaard en ik zal u geven wat billijk is.

En zij gingen. Rond het zesde en negende uur ging hij nog eens uit en deed hetzelfde.

Rond het elfde uur ging hij opnieuw uit en vond er weer anderen staan. Hij zei tot hen: Wat staat ge heel de dag werkloos?

Ze antwoordden hem: Niemand heeft ons gehuurd. Daarop zei hij tot hen: Gaat ook gij naar mijn wijngaard.

Bij het vallen van de avond sprak de eigenaar van de wijngaard tot zijn rentmeester: Roep de arbeiders en betaal hun uit, te beginnen met de laatsten en zo tot de eersten.

Toen de arbeiders van het elfde uur kwamen, kregen zij elk een denarie;

toen nu ook de eersten kwamen, meenden dezen dat zij meer zouden krijgen, maar ook zij kregen ieder de overeengekomen denarie.

Ze namen hem wel aan, maar begonnen tegen de landeigenaar te morren

en zeiden: Dezen hier, die het laatst gekomen zijn, hebben maar één uur gewerkt en gij stelt ze gelijk met ons die de last van de dag en de brandende hitte hebben gedragen.

Maar hij antwoordde een van hen: Vriend, ik doe u toch geen onrecht? Zijt gij niet met mij overeengekomen voor een denarie?

Neem wat u toekomt en ga heen. Ik wil aan degene die het laatst gekomen is evenveel geven als aan u.

Mag ik soms met het mijne niet doen wat ik verkies of zijt ge kwaad, omdat ik goed ben?

Zo zullen de laatsten de eersten en de eersten de laatsten zijn.”

Toen Jezus van plan was naar Jeruzalem te gaan nam Hij de twaalf apart en onderweg sprak Hij tot hen:

“Wij gaan nu naar Jeruzalem, waar de Mensenzoon aan de hogepriesters en schriftgeleerden zal worden overgeleverd. Zij zullen Hem ter dood veroordelen

en aan de heidenen overleveren om Hem te bespotten, geselen en kruisigen; maar op de derde dag zal Hij verrijzen.”

Toentertijd trad de moeder van de zonen van Zebedeüs samen met hen op Jezus toe en wierp zich voor zijn voeten om Hem iets te vragen.

Hij sprak tot haar: “Wat verlangt ge?” Zij antwoordde Hem: “Laat deze twee jongens van mij in uw Koninkrijk zitten, een aan uw rechter- en een aan uw linkerhand.”

Maar Jezus antwoordde: “Gij weet niet wat ge vraagt. Zijt gij in staat de beker te drinken die Ik ga drinken?” Zij zeiden hem: “Ja, dat kunnen wij.”

Hij sprak: “Inderdaad, mijn beker zult gij drinken, maar het is niet aan Mij u te doen zitten aan mijn rechter of linkerhand, omdat alleen zij dit verkrijgen voor wie mijn Vader dit heeft bereid.”

Toen de tien anderen dit hoorden, werden zij kwaad op de beide broers.

Jezus echter riep hen bij zich en sprak: “Gij weet, dat de heersers der volkeren hen met ijzeren vuist regeren en dat de groten misbruik maken van hun macht over hen.

Dit mag bij u niet het geval zijn; wie onder u groot wil worden, moet dienaar van u zijn,

en wie onder u de eerste wil zijn, moet slaaf van u wezen,

zoals ook de Mensenzoon niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losprijs voor velen.”

Bij hun vertrek uit Jericho gingen vele mensen met Hem mee.

Er zaten twee blinden langs de weg, die, horend dat Jezus voorbijging, luidkeels begonnen te roepen: “Heer, Zoon van David, heb medelijden met ons!”

De mensen snauwden hun toe te zwijgen. Maar zij riepen nog harder: “Heer, Zoon van David, heb medelijden met ons!”

Jezus bleef staan, riep hen bij zich en vroeg: “Wat wilt ge dat Ik voor u doe?”

Zij zeiden: “Heer, open onze ogen!”

Jezus had medelijden met hen en raakte hun ogen aan. Terstond konden zij zien en sloten zich bij Hem aan.