Gedenkschriften van Nehemia, de zoon van Chakalja. In de maand Kislew van het twintigste jaar, bevond ik mij in de hoofdstad Susan.

Toen een van mijn broeders, Chanani, met mannen uit Juda mij kwam opzoeken, polste ik hen over de rest der joden die de ballingschap overleefd had en over Jeruzalem.

Zij deelden mij mee dat degenen die de ballingschap overleefd hadden, daar in de provincie gebukt gingen onder allerlei rampspoed en schande, dat de muur van Jeruzalem grotendeels in puin lag en dat de poorten door brand verwoest waren.

Toen ik dit alles hoorde, zette ik mij neer en barstte in tranen uit; ik treurde dagen aan een stuk en ik vastte en ik smeekte tot de God des hemels.

En ik riep uit: 'Ach Jahwe, God des hemels, grote, ontzagwekkende God, die uw genaderijk verbond gestand doet aan allen die u liefhebben en uw geboden onderhouden,

neig uw oor, open uw ogen en luister naar het gebed dat ik, uw dienaar, nu dag en nacht tot U richt voor de zonen van Israël, uw dienaren. Ik belijd de zonden die wij, zonen van Israël, ook ikzelf en mijn familie, jegens U bedreven hebben.

Wij hebben tegen U misdaan, wij hebben uw geboden, uw wetten en voorschriften niet onderhouden, die Gij Mozes, uw dienaar, gegeven hebt.

Wel hebt Gij Mozes, uw dienaar, gezegd: Wanneer gij tegen Mij in opstand komt zal Ik u onder de volken verspreiden. Maar weet

dat Gij ook gezegd hebt: Als gij u dan tot Mij bekeert en mijn geboden weer onderhoudt en ze naleeft, dan zal Ik u uit uw ballingschap weer bijeenbrengen, al was het van het uiteinde der aarde, en dan voer Ik u terug naar de plaats die Ik uitverkoren heb om er mijn naam te doen wonen.

Zij zijn uw dienaren, uw volk dat Gij verlost hebt met grote macht en sterke hand.

Ach Heer, neig uw oor naar het gebed van uw dienaar en het smeken van uw dienaren, die uw naam van harte eren. Laat het vandaag toch uw dienaar gegeven zijn, genade te vinden bij die man.' Ik was schenker van de koning.