Paus Franciscus - 24 mei 2015
Dat betekent niet alle levende wezens gelijkstellen en het menselijk wezen de bijzondere waarde ontnemen die tegelijkertijd een ontzettende verantwoordelijkheid inhoudt. En dit brengt evenmin een vergoddelijking van de aarde met zich mee, die ons de roeping zou ontnemen om ermee samen te werken en de broosheid ervan te beschermen. Deze opvattingen zouden uiteindelijk een nieuwe gebrek aan evenwicht te weeg brengen in een poging de werkelijkheid die ons vragen stelt, te ontvluchten. Vgl. Paus Benedictus XVI, Encycliek, Liefde in Waarheid - Over de integrale ontwikkeling van de mens in liefde en waarheid, Caritas in Veritate (29 juni 2009), 14 Men ziet soms een obsessie om de menselijke persoon iedere voorrang te ontzeggen en wordt er een strijd voor de andere soorten gevoerd die wij niet op gang brengen om de gelijke waardigheid onder de menselijke wezens te verdedigen. Zeker, het moet ons met zorg vervullen dat er met de andere levende wezens op een onverantwoordelijke wijze wordt omgegaan, maar ons zou vooral de geweldige ongelijkheid die er onder ons bestaat, moeten verontwaardigen, omdat wij het blijven tolereren dat sommigen zich waardiger dan de ander beschouwen. Wij merken niet meer dat sommigen zich voortslepen in een vernederende ellende, terwijl anderen zelfs niet weten wat ze moeten doen met hetgeen ze bezitten, ijdel te koop lopen met een vermeend superioriteitsgevoel en een dergelijk niveau van verspilling achterlaten, dat men onmogelijk zou kunnen veralgemenen, zonder de planeet te verwoesten. Wij blijven in de feiten toestaan dat sommigen zich meer mens dan anderen voelen, alsof ze met grotere rechten geboren waren.