Paus Franciscus - 24 mei 2015
De opvoeding betreffende het milieu heeft haar doeleinden steeds meer verbreed. Was zij in het begin zeer gefocust op de wetenschappelijke informatie en de bewustwording en het voorkomen van risico’s voor het milieu, dan neigt zij nu ernaar een kritiek op de “mythen” van de moderne tijd, die gebaseerd zijn op de instrumentele rede (individualisme, onbeperkte vooruitgang, concurrentie, consumptisme, een markt zonder regels) erbij te betrekken en ook de verschillende niveaus van het ecologisch evenwicht in ere te herstellen: het innerlijk evenwicht met zichzelf, het solidaire evenwicht met de ander, het natuurlijke evenwicht met alle levende wezens, het geestelijke met God. De opvoeding betreffende het milieu zou ons erop moeten voorbereiden de sprong naar het Mysterie te maken waaraan een ecologische ethiek haar diepste zin ontleent. Anderzijds zijn er opvoeders die in staat zijn de pedagogische trajecten voor een ecologische ethiek opnieuw op te zetten, zodat zij effectief helpen te groeien in solidariteit, verantwoordelijkheid en zorg, gebaseerd op medeleven.