Paus Franciscus - 24 mei 2015
Het is altijd mogelijk een nieuw vermogen te ontwikkelen om buiten zichzelf te treden en naar de ander toe te gaan. Zonder dit vermogen erkent men de andere schepsels niet in hun eigen waarde, is men niet erin geïnteresseerd ten voordele van de ander voor iets te zorgen, ontbreekt het aan het vermogen zich grenzen te stellen om het lijden en het verval van hetgeen ons omgeeft, te vermijden. De fundamentele houding van zichzelf overstijgen door een geïsoleerd bewustzijn en op zichzelf betrokkenheid te doorbreken is de wortel die iedere zorg voor de ander en het milieu mogelijk maakt, en doet de morele reactie ontstaan die het effect dat door iedere actie en iedere persoonlijke beslissing buiten zichzelf wordt veroorzaakt, te overwegen. Wanneer wij in staat zijn het individualisme te overwinnen, kan men daadwerkelijk een alternatieve levensstijl tot stand brengen en wordt een in de maatschappij relevante verandering mogelijk.
