Paus Franciscus - 24 november 2013
Verkondigers van het Evangelie met Geestkracht betekent verkondigers van het Evangelie die bidden en werken. Vanuit het standpunt van de evangelisatie zijn noch mystieke voorstellen zonder een sterk maatschappelijk en missionair engagement, noch maatschappelijke en pastorale betogen en praktijken zonder een spiritualiteit die een hart verandert, van nut. Dit gedeeltelijk en verbrokkelend aanbod bereikt alleen maar kleine groepen en heeft geen kracht om op grote schaal door te dringen, omdat het het Evangelie verminkt. Het is altijd noodzakelijk een innerlijke ruimte te bewaren die de inzet en activiteit een christelijke zin geeft. Vgl. Bisschoppensynodes, Propositiones van de 13e Gewone Bisschoppensynode over de nieuwe evangelisatie (27 okt 2012), 36 Zonder langere ogenblikken van aanbidding, biddende ontmoeting met het Woord, oprechte dialoog met de Heer verliezen taken gemakkelijk hun betekenis, verzwakken wij door vermoeidheid en moeilijkheden en dooft het enthousiasme. De Kerk kan niet zonder de long van het gebed en het verheugt mij ten zeerste dat in alle kerkelijke instellingen de gebedsgroepen, de groepen die zich wijden aan het gebed van voorspraak, het biddend lezen van het Woord, de altijddurende aanbidding van de Eucharistie zich vermenigvuldigen. Tegelijkertijd “moet men de verleiding van een intimistische en individualistische spiritualiteit afwijzen, die behalve dat zij slecht samengaat met de logica van de menswording, slecht zou samengaan met de eisen van de liefde”. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, Een nieuw millennium, Novo millennio ineunte (6 jan 2001), 52 Er is het gevaar dat sommige ogenblikken van gebed een excuus worden om te vermijden dat men zijn leven inzet voor de zending, omdat de privatisering van de levensstijl de Christenen ertoe kan brengen hun toevlucht te zoeken in een valse spiritualiteit.
