Paus Franciscus - 24 november 2013
Een predikant moet ook naar het volk luisteren om te ontdekken wat de gelovigen moeten horen. Een predikant is iemand die het Woord, maar ook het volk overweegt. Zo ontdekt hij "de aspiraties, rijkdommen en beperkingen, de manieren van bidden en liefhebben, de levens- en wereldbeschouwing die een bepaalde menselijke omgeving kenmerken", door aandacht te besteden aan het "concrete volk waartoe hij zich richt, als hij (...) de taal, de tekenen en symbolen ervan gebruikt, als hij (...) antwoord geeft op de daardoor gestelde vragen". H. Paus Paulus VI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Evangelisatie in de Moderne Wereld, Evangelii Nuntiandi (8 dec 1975), 63 HHet gaat erom de boodschap van de Bijbeltekst te verbinden met een menselijke situatie, met iets dat zij beleven, met een ervaring die het licht van het Woord nodig heeft. Deze zorg beantwoordt niet aan een opportunistische of diplomatieke houding, maar is diep religieus en pastoraal. In wezen is het "een ware geestelijke gevoeligheid om in de gebeurtenissen de boodschap van God te kunnen lezen", H. Paus Paulus VI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Evangelisatie in de Moderne Wereld, Evangelii Nuntiandi (8 dec 1975), 43 en dit is veel meer dan iets te vinden dat interessant is om te zeggen. Wat men tracht te ontdekken is "hetgeen de Heer in deze omstandigheid te zeggen heeft". H. Paus Paulus VI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Evangelisatie in de Moderne Wereld, Evangelii Nuntiandi (8 dec 1975), 43 De voorbereiding van de prediking verandert dus in een oefening in evangelisch onderscheidingsvermogen, waarbij men - in het licht van de Geest - die "oproep" tracht te herkennen "die God laat weerklinken in de historische situatie zelf: ook daarin en daardoor roept God de gelovige". H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Ik zal u herders geven - N.a.v. de Bisschoppensynode over de priesteropleidingen, Pastores Dabo Vobis (25 mrt 1992), 10