Concilievaders van het Tweede Vaticaans Concilie - 8 december 1965
Voorgelezen door kardinaal P. Léger, geassisteerd door de kardinalen A. Caggiano en L. Rugambwa, in tegenwoordigheid van Jacques Maritain met de professoren Jean Guitton en Stefen Zwieziawski, toehoorders bij het concilie.
Een geheel bijzondere groet aan u, zoekers van de waarheid, aan u, denkers en beoefenaars der wetenschap, onderzoekers van de mens, van het heelal en van de geschiedenis, aan u allen die op pelgrimstocht zijt naar het licht en ook aan hen die, vermoeid en ontgoocheld door vruchteloze onderzoekingen, onderweg stil zijn blijven staan.
Waarom een bijzondere groet voor u? Omdat wij allen hier, bisschoppen, concilievaders. luisteren naar de waarheid. Wat zijn onze inspanningen gedurende deze vier jaren anders geweest dan een meer aandachtig navorsen en een diepgaand onderzoek van de boodschap van de waarheid die aan de Kerk is toevertrouwd, wat anders dan een poging tot volmaaktere volgzaamheid van de Geest der waarheid?
Wij konden dus niet het contact met u negeren. Uw weg is de onze, uw paden lopen steeds evenwijdig aan de onze, wij zijn de vrienden van uw roeping als beoefenaars van de wetenschap, de deelgenoten van uw inspanningen, de bewonderaars van uw veroveringen en, als het nodig is, de troosters van uw ontmoedigingen en uw mislukkingen.
Ook voor u dus hebben wij een boodschap en wel deze: zet uw onderzoekingen onvermoeibaar voort zonder ooit aan de waarheId te wanhopen. Herinnert u het woord van een van uw grote vrienden, de heilige Augustinus: "Laten wij zoeken met het verlangen om te vinden, en laten wij vinden met het verlangen om nog meer te zoeken". Gelukkig zij die, in het bezit van de waarheid, deze nog meer zoeken om haar te hernieuwen, te verdiepen en aan anderen door te geven. Gelukkig zij die, na haar nog niet gevonden te hebben, met een oprecht hart naar haar toegaan: mogen zij met het licht van vandaag het licht van morgen zoeken tot aan de volheid van het licht!
Maar vergeet niet: al is denken iets groots, het is op de eerste plaats een plicht: wee hem die vrijwillig de ogen voor het licht sluit!
Denken is ook verantwoordelijkheid: wee hem die de geest verduisteren door de talloze listen die haar neerdrukken, haar trots maken, haar bedriegen, haar misvormen!
Welk ander fundamenteel principe is er voor de wetenschap dan: trachten juist te denken?
Zonder uw ondernemingen te storen, zonder uw blik te verblinden, bieden wij u daarom het licht van onze mysterieuze lamp: het geloof. Hij die het ons heeft toevertrouwd, is de soevereine Meester van de gedachte: wij zijn de nederige dienaren van Hem, de enige die heeft gezegd en heeft kunnen zeggen: "Ik ben het licht van de wereld, de waarheid en het leven".
Dit woord heeft betrekking op u. Dank zij God, is misschien nooit zo duidelijk als vandaag de mogelijkheid gebleken van een grondige overeenstemming van de ware wetenschap met het ware geloof. Belet dit kostbare contact niet! Hebt vertrouwen in het geloof, die grote vriend van het verstand! Laat u verlichten door zijn licht om de waarheid, de gehele waarheid te verkrijgen! Wij, vaders van de gehele wereld. te Rome in Concilie bijeen, wij spreken deze wens, deze aanmoediging, deze verwachting uit alvorens uiteen te gaan.
