Beste jongeren,

Ik ben blij mij weer tot jullie te kunnen richten ter gelegenheid van de 27e Wereldjongerendag. De herinnering aan de ontmoeting in Madrid, afgelopen augustus, blijft zeer aanwezig in mijn hart. Het is een bijzonder ogenblik geweest van genade, toen de Heer de aanwezige jongeren, die uit de hele wereld waren gekomen, heeft gezegend. Ik dank God voor de zovele vruchten die Hij in die dagen heeft doen ontstaan en die zich in de toekomst ongetwijfeld zullen vermenigvuldigen voor de jongeren en de gemeenschappen waartoe zij behoren. Wij kijken nu uit naar de volgende afspraak in Rio de Janeiro in 2013 die als thema zal hebben: “Gaat dus en maakt alle volkeren tot mijn leerlingen” (Mt. 28, 19).

Dit jaar wordt ons het thema van de Wereldjongerendag aangereikt door een aansporing uit de brief van de heilige apostel Paulus aan de Filippenzen: “Verheugt u in de Heer te allen tijde” (Fil. 4, 4). Vreugde is immers een centraal element in de christelijke ervaring. Ook gedurende iedere Wereldjongerendag ervaren wij een intense vreugde, de vreugde van de gemeenschap, de vreugde christen te zijn, de vreugde van het geloof. Het is één van de kenmerken van deze ontmoetingen. En wij zien de grote aantrekkingskracht die zij heeft: in een wereld die zo vaak wordt getekend door verdriet en onrust, is het een belangrijk getuigenis van de schoonheid en betrouwbaarheid van het christelijk geloof.

De Kerk heeft de roeping de wereld vreugde te brengen, een authentieke en duurzame vreugde, de vreugde die de engelen hebben verkondigd aan de herders van Bethlehem in de nacht van de geboorte van Jezus. Vgl. Lc. 2, 10 God heeft niet alleen gesproken, Hij heeft niet alleen wonderbare tekenen gedaan in de geschiedenis van de mensheid, God is ons zo nabij gekomen dat Hij één van ons is geworden en al de fases van een mensenleven doorloopt. In deze moeilijke tijden hebben heel veel jongeren om jullie heen er geweldig veel behoefte aan om te horen dat de christelijke boodschap een boodschap is van vreugde en hoop! Ik zou met jullie dan ook willen nadenken over deze vreugde, over de wegen om deze te vinden, opdat jullie deze steeds dieper kunnen beleven en er de boodschappers van kunnen zijn onder de mensen die jullie omringen.

Verlangen naar vreugde is in het binnenste van het menselijk leven geprent. Verder dan onmiddellijke en voorbijgaande bevrediging zoekt ons hart naar de diepe, volle en duurzame vreugde die ”smaak” aan het bestaan kan geven. En dat geldt vooral voor jullie, omdat de jeugd een periode is van de voortdurende ontdekking van het leven, van de wereld, van de ander en van zichzelf. Het is een tijd van opening naar de toekomst, waarin de grote verlangens zichtbaar worden naar geluk, vriendschap, samen delen en waarheid, een tijd waarin men wordt gedreven door idealen en plannen worden gemaakt.

En iedere dag zijn de eenvoudige vreugden die de Heer ons biedt, zo talrijk: de vreugde te leven, de vreugde ten overstaan van de schoonheid van de natuur, de vreugde van een werk dat goed is gedaan, de vreugde van de dienstbaarheid, de vreugde van de oprechte en zuivere liefde. En als wij goed kijken, bestaan er nog zoveel andere redenen tot vreugde: de mooie momenten van het gezinsleven, gedeelde vriendschap, de ontdekking van eigen persoonlijke capaciteiten en het behalen van goede resultaten, waardering van anderen, de mogelijkheid zich te uiten en begrepen te worden, het gevoel nuttig te zijn voor de naaste. En vervolgens het verwerven van nieuwe kennis door studie, de ontdekking van nieuwe dimensies door reizen en ontmoetingen, de mogelijkheid om plannen te maken voor de toekomst. Maar ook de ervaring van het lezen van een literair werk, het bewonderen van een meesterwerk in de kunst, het luisteren naar en spelen van muziek of het zien van een film kan in ons echte vreugde tot stand brengen.

Iedere dag komen wij ook echter zeer veel moeilijkheden tegen en zijn er in ons hart zorgen om de toekomst, zodat wij ons kunnen afvragen of de volle en duurzame vreugde, waarnaar wij verlangen, misschien een illusie is en een vlucht uit de werkelijkheid. Er zijn veel jongeren die zich afvragen: “Is de volle vreugde op de dag van vandaag wel mogelijk?” En dit zoeken gaat via verschillende wegen, waarvan er enkele verkeerd, of minstens gevaarlijk blijken te zijn. Maar hoe kunnen wij de waarlijk duurzame vreugde onderscheiden van onmiddellijke en bedrieglijke genoegens? Hoe kunnen wij de ware vreugde in het leven vinden, de vreugde die duurzaam is en ons ook in moeilijke ogenblikken niet in de steek laat.

In werkelijkheid vinden de authentieke vreugden, de kleine van alledag en de grote van het leven, alle hun oorsprong in God, ook al lijkt dat niet op het eerste gezicht zo te zijn, omdat God gemeenschap van eeuwige liefde is, oneindige vreugde die niet in zichzelf blijft opgesloten, maar zich ontplooit in hen die Hij liefheeft en die Hem liefhebben. God heeft ons geschapen naar zijn beeld uit liefde en om over ons deze liefde van Hem uit te storten, om ons te overladen met zijn tegenwoordigheid en zijn genade. God wil ons deelgenoot maken aan zijn goddelijke en eeuwige vreugde, door ons te laten ontdekken dat de waarde en diepe zin van ons leven erin is gelegen dat wij door Hem worden aanvaard, verwelkomd en bemind en niet op de broze wijze waarop wij mensen elkaar kunnen verwelkomen, maar onvoorwaardelijk, zoals God dat kan: ik ben gewild, ik heb een plaats in de wereld en in de geschiedenis, ben persoonlijk door God bemind. En als God mij aanvaardt, liefheeft en ik daar zeker van ben, dan weet ik duidelijk en zeker dat het goed is dat ik er ben, dat ik besta.

Deze oneindige liefde van God voor ieder van ons wordt ten volle zichtbaar in Jezus Christus. In Hem wordt de vreugde gevonden die wij zoeken. In het evangelie zien wij hoe de gebeurtenissen die het begin van het leven van Jezus tekenen, worden gekenmerkt door vreugde. Wanneer de aartsengel Gabriël aan de maagd Maria aankondigt dat zij moeder van de Heiland zal zijn, begint hij met dit woord: “Verheug u!” (Lc. 1, 28). Bij de geboorte van Jezus zegt de engel tot de herders: “Zie, ik verkondig u een vreugdevolle boodschap die bestemd is voor het hele volk. Heden is u een Redder geboren, Christus de Heer, in de stad van David” (Lc. 2, 11). En de Wijzen die het kind zochten, “werden vervuld van overgrote vreugde bij het zien van de ster” (Mt. 2, 10). De reden van deze vreugde is dus de nabijheid van God, die één van ons is geworden. En dit is wat de heilige Paulus bedoelde, toen hij aan de christenen van Filippi schreef: “Verheugt u in de Heer te allen tijde. Nog eens: verheugt u! Uw vriendelijkheid moet bij alle mensen bekend zijn. De Heer is nabij” (Fil. 4, 4-5). De eerste oorzaak van onze vreugde is de nabijheid van de Heer, die mij verwelkomt en mij liefheeft.

Uit de ontmoeting met Jezus ontstaat immers altijd een grote innerlijke vreugde. In de evangelies kunnen wij dit zien in vele episodes. Wij brengen het bezoek van Jezus in herinnering aan Zacheüs, een oneerlijke tollenaar, een publieke zondaar, tot wie Jezus zegt: “Vandaag moet Ik in uw huis te gast zijn”. En Zacheüs, zo vertelt de heilige Lucas, “ontving Hem vol blijdschap” (Lc. 19, 5-6). Het is de vreugde van de ontmoeting met de Heer, het is het voelen van Gods liefde die het hele bestaan kan veranderen en heil kan brengen. En Zacheüs besluit zijn leven te veranderen en de helft van zijn goederen aan de armen te geven.

In het uur van het lijden van Jezus wordt deze liefde in al haar kracht duidelijk. In de laatste ogenblikken van zijn aardse leven zegt Hij bij het avondmaal met zijn vrienden: “Zoals de Vader Mij heeft liefgehad, zo heb ook Ik u liefgehad. Blijft in mijn liefde. ... Dit zeg ik u, opdat mijn vreugde in u moge zijn en uw vreugde volkomen moge worden” (Joh. 15, 9.11). Jezus wil zijn leerlingen en ieder van ons binnenleiden in de volle vreugde, de vreugde die Hij deelt met de Vader, opdat de liefde waarmee de Vader Hem bemint, in ons is. Vgl. Joh. 17, 26 De christelijke vreugde is een zich openen voor deze liefde van God en Hem toebehoren.

De evangelies vertellen dat Maria Magdalena en andere vrouwen het graf gingen bezoeken waarin Jezus na zijn dood was neergelegd, en dat zij van de engel een verbijsterende boodschap ontvingen, de boodschap van zijn verrijzenis. Toen verlieten zij haastig het graf, noteert de evangelist “met vrees en grote vreugde, en haastten zich het nieuws aan zijn leerlingen over te brengen. En zie, Jezus kwam hen tegemoet en zeide: ‘Weest gegroet’” (Mt. 28, 8-9). Het is de vreugde van het heil dat hun wordt geboden: Christus is de levende, Hij is het die het kwaad, de zonden en de dood heeft overwonnen. Hij is tegenwoordig temidden van ons als de Verrezene, tot aan de voleinding der wereld. Vgl. Mt. 28, 20  Het kwaad heeft niet het laatste woord over ons leven, maar het geloof in Christus de Heiland zegt ons dat de liefde van God wint.

Deze diepe vreugde is de vrucht van de Heilige Geest, die ons kinderen van God maakt, in staat om zijn goedheid te beleven en te smaken, ons tot Hem te richten met het woord: “Abba, Vader”. Vgl. Rom. 8, 15  De vreugde is een teken van zijn tegenwoordigheid en werken in ons.

Hier vragen wij ons af: hoe kunnen wij deze gave van de diepe vreugde, van de geestelijke vreugde, ontvangen en bewaren?

Een psalm zegt ons: “Zoek uw geluk bij de Heer, Hij geeft wat uw hart begeert” (Ps. 37, 4). Het is Jezus die uitlegt dat “het Rijk der hemelen gelijkt op een schat, verborgen in een akker. Toen iemand hem vond, verborg hij hem weer, en in zijn blijdschap ging hij alles te gelde maken wat hij bezat en kocht die akker” (Mt. 13, 44). De geestelijke vreugde vinden en bewaren komt voort uit de ontmoeting met de Heer, die vraagt Hem te volgen, de bewuste keuze te maken alles op Hem in te zetten. Beste jongeren, weest niet bang jullie leven op het spel te zetten door ruimte te maken voor Jezus Christus en zijn evangelie; het is de weg om de vrede en het ware geluk in ons binnenste te hebben, het is de weg voor de echte verwezenlijking van ons bestaan als kinderen van God, geschapen naar zijn beeld en gelijkenis. Zoeken naar de vreugde in de Heer: de vreugde is de vrucht van het geloof, het is iedere dag zijn tegenwoordigheid, zijn vriendschap erkennen: “De Heer is nabij!” (Fil. 4, 5); het is ons vertrouwen op Hem stellen, het is groeien in de kennis en de liefde van Hem. Het “Jaar van het geloof”, dat wij over weinig maanden zullen beginnen, zal ons helpen en stimuleren. Beste vrienden, leer zien hoe God in jullie leven handelt, ontdek hoe Hij verborgen is in de kern van de gebeurtenissen van jullie leven van alledag. Geloof dat Hij altijd trouw is aan het verbond dat Hij met jullie heeft gesloten op de dag van jullie doopsel. Weet dat Hij jullie nooit zal verlaten. Richt dikwijls jullie blik op Hem. Op het kruis heeft Hij zijn leven gegeven, omdat Hij jullie liefheeft. Het zien van een zo grote liefde brengt in ons hart een hoop en een vreugde die niets teniet kan doen. Een christen kan nooit bedroefd zijn, omdat hij Christus heeft ontmoet, die zijn leven heeft gegeven voor hem.

De Heer zoeken, Hem ontmoeten in het leven, betekent ook zijn Woord aanvaarden, dat een vreugde is voor het hart. De profeet Jeremia schrijft: “Zodra uw woord mij bereikte, verslond ik het, het was mijn vreugde, het maakte mij zielsgelukkig” (Jer. 15, 16). Leer de Heilige Schrift lezen en overwegen, jullie zullen er een antwoord vinden op de diepste vragen over de waarheid die in jullie hart en jullie geest leeft. Het Woord van God laat de wonderen ontdekken die God heeft gedaan in de geschiedenis van de mens, het vervult ons van vreugde en brengt ons tot lof en aanbidding: “Komt, laat ons de Heer met gejubel begroeten ... Komt, werpen wij ons aanbiddend ter aarde, knielen wij neer voor Hem die ons schiep” (Ps. 95, 1.6).

In het bijzonder is vervolgens de liturgie de plaats bij uitstek waarin de vreugde tot uitdrukking komt die de Kerk uit de Heer put en aan de wereld doorgeeft. Ieder zondag vieren de christelijke gemeenschappen het centrale mysterie van het heil: de dood en de verrijzenis van Christus. Dit is een wezenlijk ogenblik voor de weg van iedere leerling van de Heer, waarop zijn offer van liefde tegenwoordig wordt gesteld; het is de dag waarop wij de verrezen Christus ontmoeten, luisteren naar zijn Woord, ons voeden met zijn lichaam en bloed. Een psalm zegt: “Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt, wij zullen hem vieren in blijdschap” (Ps. 118, 24). En in de Paasnacht zingt de Kerk het Exsultet, de uitdrukking van de vreugde om de overwinning van Jezus Christus op de zonde en de dood: “Laat juichen heel het hemelkoor van engelen ... Vol van vreugde zij ook de aarde, verlicht door zulk een glans ... Laat ook deze tempel van de stemmen van het volk weerklinken”. De christelijke vreugde komt voort uit het zich bemind weten door een God die mens is geworden, die zijn leven heeft gegeven voor ons en het kwaad en de dood heeft verslagen; het is leven van de liefde voor Hem. De heilige Theresia van het Kind Jezus, een jonge karmelietes, schreef: “Jezus, U beminnen is mijn vreugde!” (P 45, 21 januari 1897, Compl. Werk., p. 708).

Beste vrienden, de vreugde is ten innigste verbonden met de liefde: het zijn twee onlosmakelijke vruchten van de Heilige Geest. Vgl. Gal. 5, 23 De liefde brengt vreugde voort en de vreugde is een vorm van liefde. De zalige moeder Teresa van Calcutta zei, de woorden van Jezus “Het is zaliger te geven dan te ontvangen!” (Hand. 20, 35) nazeggend: “De vreugde is een net van liefde om de zielen te vangen. God bemint wie met vreugde geeft. En wie met vreugde geeft, geeft meer”. En de dienaar Gods Paulus VI schreef: “In God zelf is alles vreugde, omdat alles gave is” H. Paus Paulus VI, Apostolische Exhortatie, De vreugde in de Heer, Gaudete in Domino (9 mei 1975), 8

Wanneer ik denk aan de verschillende terreinen van jullie leven, zou ik jullie willen zeggen dat liefhebben betekent standvastigheid, betrouwbaarheid, zijn verplichtingen nakomen. En dit op de eerste plaats in vriendschappen: onze vrienden verwachten dat wij oprecht, loyaal, trouw zijn, omdat ware liefde ook, en vooral in moeilijkheden, volhardend is. En hetzelfde geldt voor het werk, de studie en de diensten die jullie verrichten. Trouw en volharding in het goede leiden naar de vreugde, ook al is deze niet altijd onmiddellijk.

Om binnen te treden in de vreugde van de liefde zijn wij ook geroepen om edelmoedig te zijn, om ons er niet tevreden mee te stellen het minste te geven, maar om ons volledig in het leven in te zetten, met een bijzondere aandacht voor de meest behoeftigen. De wereld heeft bekwame mannen en vrouwen nodig die zich in dienst stellen van het algemeen welzijn. Span jullie ervoor in om serieus te studeren, ontwikkel jullie talenten en stel ze vanaf nu ten dienste van de naaste. Zoek naar een manier om ertoe bij te dragen, daar waar jullie je bevinden, de maatschappij rechtvaardiger en menselijker te maken. Moge heel jullie leven worden geleid door een geest van dienstbaarheid en niet door het zoeken naar macht, materieel succes en geld.

Wat edelmoedigheid betreft kan ik niet anders dan een bijzondere vreugde vermelden; de vreugde die men voelt wanneer men beantwoordt aan de roeping om heel zijn eigen leven aan de Heer te geven. Beste jongeren, wees niet bang als Christus je roept tot het religieuze, kloosterlijke, missionaire leven of tot het priesterschap. Wees er zeker van dat Hij hen met vreugde overlaadt die door aan Hem hun leven in dit opzicht toe te wijden op zijn uitnodiging alles achter te laten antwoorden om bij Hem te blijven en zich met onverdeeld hart te wijden aan de dienst aan de ander. Op dezelfde wijze is de vreugde groot die Hij de man en de vrouw bereidt die zich geheel aan elkaar geven in het huwelijk om een gezin te stichten en een teken te worden van de liefde van Christus voor zijn Kerk.

Ik zou aan een derde element willen herinneren om binnen te gaan in de vreugde van de liefde: in jullie leven en het leven van jullie gemeenschap de broederlijke gemeenschap doen groeien. Er is een nauwe band tussen gemeenschap en vreugde. Het is niet toevallig dat de heilige Paulus zijn aansporing in het meervoud schrijft: hij richt zich niet tot ieder afzonderlijk, maar zegt: “Verheugt u in de Heer te allen tijde” (Fil. 4, 4). Alleen samen kunnen wij door de broederlijke gemeenschap te beleven deze vreugde ervaren. Het boek van de Handelingen van de apostelen beschrijft zo de eerste christelijke gemeenschap: “Ze ... braken het brood in een of ander huis, genoten samen hun voedsel in blijdschap en eenvoud van hart” (Hand. 2, 46). Spannen ook jullie je in dat de christelijke gemeenschappen bevoorrechte plaatsen kunnen zijn van samen delen, van aandacht en zorg voor elkaar.

Beste vrienden, om de ware vreugde te beleven is het noodzakelijk ook de verleidingen die ons van deze verwijderen, te onderkennen. De huidige cultuur leidt er vaak toe om doeleinden, verwezenlijkingen en genoegens op de korte termijn te zoeken en begunstigt daarbij meer onstandvastigheid dan vasthoudendheid in inspanning en het nakomen van verplichtingen. De boodschappen die jullie ontvangen, zetten ertoe aan de logica te volgen van het consumeren door een kunstmatig geluk voor te houden. De ervaring leert dat hebben niet samenvalt met vreugde: er zijn zeer veel mensen die, ook al hebben ze materiële goederen in overvloed, dikwijls worden gekweld door wanhoop, verdriet en een leegte in hun leven voelen. Om in de vreugde te blijven zijn wij geroepen om in de liefde en de waarheid te leven, te leven in God.

En de wil van God is dat wij gelukkig zijn. Daarom heeft Hij ons concrete aanwijzingen gegeven voor onze weg: de Tien Geboden. Door deze te onderhouden vinden wij de weg naar het leven en het geluk, ook als zij op het eerste gezicht een geheel van verboden lijken te zijn, als het ware een hinderpaal voor de vrijheid. Als wij er nauwkeuriger over nadenken, in het licht van de boodschap van Christus, dan zijn zij een geheel van wezenlijke en kostbare levensregels die leiden naar een gelukkig bestaan, dat wordt verwezenlijkt volgens Gods plan. Hoe vaak constateren wij integendeel dat wij ons leven inrichten met voorbijgaan aan God en zijn wil teleurstelling, verdriet, een gevoel van mislukking met zich meebrengt. De ervaring van de zonde als weigering om Hem te volgen, als belediging van zijn vriendschap, brengt duisternis in ons hart.

Maar als soms de christelijke weg niet gemakkelijk is en de verplichting van trouw aan de liefde van de Heer obstakels ontmoet of laat zien dat wij vallen, dan verlaat God ons in zijn barmhartigheid niet, maar biedt Hij ons altijd de mogelijkheid om naar Hem terug te keren, ons met Hem te verzoenen, de vreugde te ervaren van zijn liefde die vergeeft en weer verwelkomt.

Beste jongeren, neem vaak jullie toevlucht tot het sacrament van boete en verzoening! Het is het sacrament van de hervonden vreugde. Vraag de Heilige Geest om het licht dat jullie de zonde weten te erkennen, en om het vermogen God om vergeving te vragen door dit sacrament te naderen met standvastigheid, rust en vertrouwen. De Heer zal voor jullie altijd zijn armen openen, Hij zal jullie zuiveren en in zijn vreugde doen binnengaan: er zal vreugde in de hemel zijn, ook voor één zondaar die zich bekeert. Vgl. Lc. 15, 7

Uiteindelijk zou er in ons hart nog de vraag kunnen overblijven of het werkelijk mogelijk is ook te midden van zoveel beproevingen van het leven, ook de meest smartelijke en geheimzinnige, te leven in de vreugde, of de Heer volgen, op Hem te vertrouwen, werkelijk altijd geluk schenkt.

Wij kunnen hierop een antwoord krijgen op grond van enkele ervaringen van jongeren zoals jullie, die juist in Christus het licht hebben gevonden dat in staat is kracht en hoop te geven, ook temidden van de moeilijkste omstandigheden. De zalige Pier Giorgio Frassati (1901-1925) heeft in zijn toch korte bestaan zeer veel beproevingen gekend, waaronder een, zijn gevoelsleven betreffend, die hem veel pijn had gedaan. Juist in deze situatie schreef hij aan zijn zus: “Jij vraagt mij of ik vrolijk ben; en hoe zou ik het niet kunnen zijn? Zolang het geloof mij kracht zal geven, zal ik altijd vrolijk zijn! Iedere katholiek kan niet anders dan vrolijk zijn ... Het doel waarvoor wij zijn geschapen, wijst ons de weg die weliswaar met doornen bezaaid is, maar niet een droevige weg is: hij is vreugde, ook door moeilijkheden heen”. Z. Pier Giorgio Frassati, Brief, Aan zijn zus Luciana, Turijn (14 feb 1925) En de zalige Johannes Paulus II zei over hem, toen hij hem ten voorbeeld stelde: “Het was een jonge man met een meeslepende vreugde, een vreugde die zeer veel moeilijkheden in zijn leven overwon”. H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, Tot de jongeren tijdens het pastorale bezoek aan het diocees Turijn (13 apr 1980), 3

Om dichter bij onze tijd te blijven: de pas zalig verklaarde jonge Chiara Badano (1971-1990) heeft ervaren hoe verdriet door de liefde veranderd kan worden en hoe daarin op mysterieuze wijze de vreugde kan wonen. Op achttienjarige leeftijd had Chiara, op een ogenblik dat de kanker haar bijzonder deed lijden, tot de Heilige Geest gebeden en daarbij een goed woordje gedaan voor de jongeren van haar beweging. Behalve haar eigen genezing had zij aan God gevraagd met zijn Geest al die jongeren te verlichten, hun wijsheid en licht te geven: “Het is echt een ogenblik van God geweest: ik leed lichamelijk veel, maar mijn ziel zong”. Z. Chiara Badano, Brief, Aan Chiara Lubich, Sassello (20 dec 1989) De sleutel tot haar vrede en vreugde was het volkomen vertrouwen in de Heer en ook het aanvaarden van haar ziekte als een mysterieuze uitdrukking van het feit dat Hij haar welzijn en dat van allen wilde. Zij herhaalde vaak: “Als U het wil, Jezus, wil ik het ook”.

Dit zijn twee eenvoudige getuigenissen van de vele die laten zien hoe een authentieke christen nooit wanhopig en bedroefd is, ook ten overstaan van de hardste beproevingen, en zij tonen dat de christelijke vreugde niet een vlucht uit de werkelijkheid is, maar een bovennatuurlijke kracht om de dagelijkse moeilijkheden onder ogen te zien en ermee om te gaan. Wij weten dat de gekruisigde en verrezen Christus met ons is, de altijd trouwe vriend is. Wanneer wij deelhebben aan zijn lijden, hebben wij ook deel aan zijn heerlijkheid. Met Hem en in Hem wordt het lijden veranderd in liefde. En daarin is de heerlijkheid gelegen. Vgl. Kol. 1, 24

Beste vrienden, om te besluiten zou ik jullie willen aansporen missionarissen van de vreugde te zijn. Men kan niet gelukkig zijn als anderen het niet zijn: vreugde moet derhalve gedeeld worden. Ga aan de andere jongeren jullie vreugde vertellen dat jullie die kostbare schat die Jezus zelf is, hebben gevonden. Wij mogen de vreugde van het geloof niet voor ons zelf houden: wil het in ons zelf blijven, dan moeten wij het overdragen. De heilige Johannes zegt: “Wat wij gezien en gehoord hebben, dat verkondigen wij ook aan u, opdat gij gemeenschap moogt hebben met ons ... Wij schrijven dit om ons aller vreugde volkomen te maken” (1 Joh. 1, 3-4).

Soms wordt er een beeld van het christendom geschilderd als een levenswijze die onze vrijheid onderdrukt, die tegen ons verlangen naar geluk en vreugde in gaat. Maar dat beantwoordt niet aan de waarheid! Christenen zijn mannen en vrouwen die werkelijk gelukkig zijn, omdat zij weten dat zij nooit alleen zijn, maar altijd overeind worden gehouden door Gods handen! Het is vooral aan jullie, jonge leerlingen van Christus, de wereld te laten zien dat het geloof geluk en ware, volle en duurzame vreugde brengt. En als de levenswijze van de christenen soms vervelend en saai lijkt, getuigen jullie dan als eersten van het vreugdevolle en gelukkige gezicht van het geloof. Het evangelie is de “blijde boodschap” dat God ons liefheeft en dat ieder van ons belangrijk is voor Hem. Laat de wereld zien dat dat nu juist zo is!

Wees dus enthousiaste missionarissen van de nieuwe evangelisatie! Breng hun die lijden, hun die op zoek zijn, de vreugde die Christus wil geven. Breng deze in jullie gezin, op jullie school en universiteit, op jullie werkplek en in jullie groep van vrienden, daar waar jullie leven. Jullie zullen zien hoe besmettelijk zij is. En jullie zullen honderdvoudig ontvangen: de vreugde van het heil voor jullie zelf, de vreugde de barmhartigheid van God aan het werk te zien in de harten. Op de dag van jullie definitieve ontmoeting met de Heer zal Hij tegen jullie kunnen zeggen: “Goede en trouwe dienaar, ... Ga binnen in de vreugde van uw heer” (Mt. 25, 21).

Moge de maagd Maria jullie op deze weg begeleiden. Zij heeft de Heer in zich verwelkomd en Hem verkondigd met een lied van lofprijzing en vreugde, het Magnificat: “Mijn hart prijst hoog de Heer, van vreugde juicht mijn geest om God mijn redder” (Lc. 1, 46-47). Maria heeft ten volle aan de liefde van God beantwoord door haar leven aan Hem toe te wijden in nederige en totale dienstbaarheid. Zij wordt genoemd “oorzaak van onze vreugde”, omdat zij ons Jezus heeft gegeven. Moge zij jullie in die vreugde binnenleiden die niemand jullie zal kunnen afnemen!

Uit het Vaticaan, 15 maart 2012

Benedictus XVI