Paus Benedictus XVI - 19 februari 2012
Heren kardinalen,
geachte broeders in het bisschopsambt en het priesterschap,
geliefde broeders en zusters,
Op het hoogfeest van de Cathedra van de heilige apostel Petrus hebben wij de vreugde bijeen te komen rond het altaar van de Heer samen met de nieuwe kardinalen, die ik gisteren heb opgenomen in het college van kardinalen. Ik richt vooral tot hen mijn hartelijke groet en dank kardinaal Fernando Filoni voor de vriendelijke woorden die hij namens allen tot mij heeft gericht. Ik breid mijn groet uit tot de andere dragers van het purper en alle hier aanwezige bisschoppen, evenals tot de geachte autoriteiten, de dames en heren ambassadeurs en ambassadrices, priesters, religieuzen en alle gelovigen, die uit verschillende delen van de wereld zijn gekomen voor deze blijde gebeurtenis, die een bijzonder kenmerk van universaliteit heeft.
De cathedra van Petrus doet ook aan iets anders denken: de beroemde uitdrukking van de heilige Ignatius van Antiochië, die in zijn brief aan de Romeinen de Kerk van Rome “de Kerk die in de liefde voorgaat” noemt H. Ignatius van Antiochië, Inscr.. in: PG 5, 801. Het voorgaan in het geloof is immers onlosmakelijk verbonden met het voorgaan in de liefde. Een geloof zonder liefde zou geen authentiek christelijk geloof meer zijn. Maar de woorden van de heilige Ignatius hebben ook een andere, veel concretere kant: het woord ‘liefde’ werd immers door de vroege Kerk ook gebruikt om de Eucharistie aan te duiden. De Eucharistie is immers Sacramentum caritatis Christi, waardoor Hij allen naar zich toe blijft trekken, zoals Hij bovenaf van het kruis deed Vgl. Joh. 12, 32 . Daarom betekent ‘voorgaan in de liefde’ de mensen aantrekken in een eucharistische omarming – de omarming van Christus –, die elke grens en iedere vreemdheid te boven gaat en gemeenschap schept uit veelvoudige verschillen. Het Petrusambt is dus een primaatschap in de liefde in eucharistische zin, ofwel een zorg voor de universele gemeenschap van de Kerk in Christus. En de Eucharistie is vorm en maat van deze gemeenschap, en een waarborg dat zij trouw blijft aan het criterium van de traditie van het geloof.