William Kardinaal Levada - 6 februari 2012
Naast deze algemene overwegingen bied de Congregatie voor de Geloofsleer
Rondzendbrief om de bisschoppenconferenties te helpen richtlijnen op te stellen voor de behandeling van gevallen van seksueel misbruik van minderjarigen door clerici
(3 mei 2011) een samenvatting van de Kerkrechtelijke normen die moeten worden toegepast in zaken van seksueel misbruik van minderjarigen, evenals voorstellen voor te volgen procedures, gebaseerd op de ervaring van de Congregatie in het omgaan van deze zaken in de afgelopen tien jaar. Deze delen van de Congregatie voor de Geloofsleer
Rondzendbrief om de bisschoppenconferenties te helpen richtlijnen op te stellen voor de behandeling van gevallen van seksueel misbruik van minderjarigen door clerici
(3 mei 2011) kunnen beschouwd worden als het ‘juridische’ aspect van de “meervoudige reactie” van de Kerk op de uitdaging van het seksueel misbruik van minderjarigen door geestelijken.
De reis “Naar Genezing en Vernieuwing” is er één die de hele Kerk samen moet maken, altijd overtuigd van de macht van God: “Hij heelt hun hart, dat gebroken is, Hij verbindt hun wonden” (Ps. 147, 3). Onze Heilige Vader, Paus Benedictus XVI, bad, in zijn ontmoeting met de slachtoffers van seksueel misbruik in Malta, niet voor een algemene genezing en verzoening van slachtoffers, maar één die hen, en de hele Kerk, zou leiden “naar een hernieuwde hoop.”
Ik hoop dat mijn opmerkingen vanavond een kleine bijdrage mogen zijn aan deze hernieuwde hoop, voor zover zij de aandacht vestigen op concrete stappen, genomen door een Kerk die “katholiek” – universeel – heet, in een poging de verschillende facetten van de uitdaging van het seksueel misbruik van minderjarigen door geestelijken te bespreken. Het is de moeite waard te herhalen dat de misbruikers een minieme minderheid vormen in een gelovige, toegewijde geestelijkheid. Toch heeft deze kleine minderheid veel schade berokkent aan de slachtoffers, en aan de missie van de Kerk om de liefde van Christus in de wereld van vandaag te brengen.
Persoonlijk ben ik er van overtuigd dat de stappen die nu gezet worden, vertegenwoordigd door de motu proprio H. Paus Johannes Paulus II - Motu Proprio
Sacramentorum sanctitatis tutela
Afkondiging van de normen betreffende de meest ernstige delicten, voorbehouden aan de Congregatie voor de Geloofsleer
(30 april 2001) en door de Congregatie voor de Geloofsleer
Rondzendbrief om de bisschoppenconferenties te helpen richtlijnen op te stellen voor de behandeling van gevallen van seksueel misbruik van minderjarigen door clerici
(3 mei 2011) van de Congregatie, samen met de ontelbare plaatselijke initiatieven die genomen worden als antwoord op de uitdaging van het seksueel misbruik van minderjarigen door geestelijken, ons zullen helpen om op vele vruchtbare wijzen te blijven reageren om de wonden van het verleden te helen, en onze toewijding aan een toekomst vol hoop, zoals onze genadige God heeft beloofd, te hernieuwen. Dank u voor het initiatief van dit symposium “Naar Genezing en Vernieuwing”: moge het een voorbeeld zijn voor toekomstige studies die ons kunnen helpen te doen wat we als Kerk moeten doen. Moge het ook een bron van ervaring en hoop zijn voor hen die de gesel van seksueel misbruik van minderjarigen uit de maatschappij als geheel willen bannen.
