De missionaire opdracht die de leerlingen hebben gekregen van de Heer, Vgl. Mc. 16, 15 houdt een uitdrukkelijke verwijzing in naar de verkondiging van het Evangelie en het onderricht erin (“leert hun te onderhouden alles wat Ik u bevolen heb” (Mt. 28, 20)). De apostel Paulus stelt zich voor als “apostel ... bestemd voor de dienst van het Evangelie” (Rom. 1, 1). De taak van de Kerk bestaat er derhalve in de traditio evangelii te verwezenlijken, het verkondigen en het doorgeven van het Evangelie, dat “een goddelijke kracht van ieder die erin gelooft” (Rom. 1, 16) is en dat in laatste instantie hetzelfde is als Jezus Christus. Vgl. 1 Kor. 1, 24 Vgl. Origenes van Alexandrië, In Mattheum Homiliae. 17, 7: PG 13, 1197 B Vgl. H. Hieronymus, Translatio homiliarum Origenis in Lucam. 36: PL 26, 324-325 Wanneer wij spreken van Evangelie, moeten wij niet alleen denken aan een boek of een leer: het Evangelie is veel meer: het is een levend en doeltreffend Woord dat bewerkstelligt wat het zegt. Het is geen systeem van geloofsartikelen en morele voorschriften, en nog minder een politiek programma, maar een persoon: Jezus Christus als het definitieve, mens geworden Woord van God. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Goddelijke openbaring, Dei Verbum (18 nov 1965), 4. Zoals Dei Verbum ons eraan herinnert, Jezus Christus, “die zegt: wie Mij ziet, ziet de Vader (vgl. Joh. 14, 9), vervult de openbaring, brengt haar tot voltooiing en bekrachtigt haar met goddelijk getuigenis door geheel zijn tegenwoordigheid en verschijning, door woorden en werken, door tekenen en wonderen, vooral echter door zijn dood en glorievolle opstanding uit de doden en tenslotte door de zending van de Geest der waarheid: de openbaring namelijk, dat God met ons is om ons te bevrijden uit de duisternis van zonde en dood en ons op te wekken tot het eeuwige leven” Het Evangelie is Evangelie van Jezus Christus: het heeft niet alleen Jezus Christus als inhoud. Het is veel meer: Deze laatste is door de Heilige Geest ook degene die de verkondiging, het doorgeven ervan bevordert en het primaire onderwerp van de verkondiging ervan is. Het doel van het doorgeven van het geloof is dus het verwerkelijken van deze ontmoeting met Jezus Christus in de Heilige Geest om zo ertoe te komen zijn en onze Vader te ervaren. Vgl. Congregatie voor de Geloofsleer, Doctrinaire notitie over enige aspecten van de Evangelisering (3 dec 2007), 2

Het geloof doorgeven betekent op iedere plaats en in iedere tijd de voorwaarden scheppen opdat deze ontmoeting tussen de mensen en Jezus Christus plaatsvindt. De geloof als ontmoeting met de persoon van Christus heeft de vorm van een relatie met Hem, de herinnering aan Hem (in de eucharistie) en het vormen in ons van de gezindheid van Christus, in de genade van de Geest. Zoals Paus Benedictus XVI opnieuw heeft bevestigd, “staat aan het begin van het christen zijn niet een ethische beslissing of een grootse gedachte, maar de ontmoeting met een gebeurtenis, met een Persoon die aan ons leven een nieuwe horizon en daarmee zijn definitieve richting gaf. (...) Omdat God ons het eerst heeft liefgehad, Vgl. 1 Joh. 4, 10 is de liefde niet langer alleen maar een “gebod”, maar is zij het antwoord op de gave van de liefde waarmee God ons tegemoet treedt”. Paus Benedictus XVI, Encycliek, God is Liefde, Deus Caritas Est (25 dec 2005), 1 De Kerk zelf krijgt juist gestalte uitgaande van het verwezenlijken van deze taak van de verkondiging en het doorgeven van het christelijk geloof.

Het resultaat waarop men hoopt, van deze ontmoeting is de mensen te laten delen in de relatie van de Zoon met zijn Vader om te kracht van de Geest te voelen. Het doel van het doorgeven van het geloof, het doel van de evangelisatie is “door Christus in de Geest naar de Vader te brengen; Vgl. Ef. 2, 18 Vgl. Congregatie voor de Clerus, Algemeen directorium voor de catechese, Directorium Catechisticum Generale (11 apr 1971), 100 dit is de ervaring van de nieuwheid van de christelijke God. Het geloof in Christus doorgeven in dit perspectief betekent de voorwaarden scheppen voor een doordacht, gevierd, beleefd en gebeden geloof: dat betekent opnemen in het leven van de Kerk. Vgl. Congregatie voor de Clerus, Algemeen directorium voor de catechese, Directorium Catechisticum Generale (11 apr 1971), 141 Dit is een structuur van doorgeven die diep geworteld is in de kerkelijke traditie. Hiernaar verwijst ook de Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997) evenals het Catechismus-Compendium
Compendium van de Catechismus van de Katholieke Kerk
(28 juni 2005) zelf, die deze overneemt om haar te ondersteunen, bekend te maken en opnieuw te lanceren. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Constitutie, Publicatie Katechismus van de Katholieke Kerk, Fidei Depositum (11 okt 1992), 113-118 Congregatie voor de Clerus, Algemeen directorium voor de catechese, Directorium Catechisticum Generale (11 apr 1971), 122. overgenomen van apostolische constitutie Fidei depositum