Msgr. Nikola Eterovic - 2 februari 2011
Sinds het houden van het Tweede Vaticaans Concilie heeft de Katholieke Kerk opnieuw ontdekt dat dit doorgeven van het geloof, bedoeld als ontmoeting met Christus, tot stand komt door middel van de Heilige Schrift en de levende traditie van de Kerk onder leiding van de Heilige Geest. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Goddelijke openbaring, Dei Verbum (18 nov 1965), 7-10 En zo wordt de Kerk voortdurend vernieuwd door de Geest. Zo worden de nieuwe generaties ondersteund op hun weg van ontmoeting met Christus in zijn lichaam, die zijn volledige uitdrukking vindt in de viering van de eucharistie. De centraliteit van deze functie van het doorgeven van het geloof is opnieuw geïnterpreteerd en onderstreept in de laatste twee synodale vergaderingen over de eucharistie en in het bijzonder in die welke was gewijd aan het Woord van God in het leven en de zending van de Kerk. In deze twee vergaderingen is de Kerk ertoe uitgenodigd naar te denken over en zich volledig bewust te worden van de diepe dynamiek die haar identiteit ondersteunt: de Kerk geeft het geloof door dat zijzelf beleeft, viert, belijdt en waarvan zij getuigenis aflegt. Vgl. Bisschoppensynodes, Boodschap van de Synodevaders aan het volk van God n.a.v. de Synode over het Woord van God (24 okt 2008), 7-10
Een dergelijke bewustwording heeft voor de Kerk concrete taken en uitdagingen met zich meegebracht waarmee zij bij deze opdracht die zij heeft om het geloof door te geven, haar krachten moet meten. Het is noodzakelijk binnen het volk van God een groter bewustzijn te laten rijpen van de rol van het Woord van God, zijn kracht om Gods bedoeling met de mensen, zijn heilsplan te openbaren en duidelijk te maken. Vgl. Paus Benedictus XVI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Heilige Schrift - naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2008 "Het Woord van God in het leven en de zending van de Kerk", Verbum Domini (30 sept 2010), 10.75 Er is een grotere zorg nodig voor de bekendmaking van het Woord van God in de liturgische bijeenkomsten en een meer overtuigde toewijding aan de taak van de prediking. Vgl. Paus Benedictus XVI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Heilige Schrift - naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2008 "Het Woord van God in het leven en de zending van de Kerk", Verbum Domini (30 sept 2010), 58-60 Het is dienstig meer bewust aandacht te schenken aan en met meer overtuiging vertrouwen te hebben in de rol die het Woord van God kan vervullen in de zending van de Kerk, zowel op het specifieke ogenblik van de verkondiging van de heilsboodschap, als bij een meer bespiegelende houding van luisteren en dialoog met de culturen. Vgl. Paus Benedictus XVI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Heilige Schrift - naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2008 "Het Woord van God in het leven en de zending van de Kerk", Verbum Domini (30 sept 2010), 90-98
De synodevaders hebben in het bijzonder aandacht geschonken aan de verkondiging van het Woord aan de nieuwe generaties. “In de jongeren vinden wij vaak een spontane openheid voor het luisteren naar het Woord van God en een oprecht verlangen om Jezus te leren kennen (...) Deze aandacht voor de wereld van de jongeren impliceert de moed van een duidelijke verkondiging; wij moeten de jongeren helpen vertrouwen in en vertrouwdheid met de Heilige Schrift te krijgen, opdat deze als een kompas de te volgen weg aangeeft. Daarom hebben zij behoefte aan getuigen en leermeesters die met hen meegaan en hen ertoe brengen het Evangelie lief te hebben en het op hun beurt mee te delen, vooral aan hun leeftijdgenoten, waarbij zij zelf authentieke en geloofwaardige verkondigers worden”. Vgl. Paus Benedictus XVI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Heilige Schrift - naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2008 "Het Woord van God in het leven en de zending van de Kerk", Verbum Domini (30 sept 2010), 104 Zo vragen de synodevaders ook aan de christelijke gemeenschappen “wegen van christelijke initiatie te openen die door het luisteren naar het Woord, het vieren van de eucharistie en de in gemeenschap beleefde broederlijke liefde tot een steeds volwassener geloof komen. Men dient rekening te houden met de nieuwe vraag die wordt opgeroepen door de mobiliteit en het verschijnsel van de migratie dat nieuwe perspectieven van evangelisatie opent, omdat de immigranten niet alleen behoefte eraan hebben te worden geëvangeliseerd, maar zij zelf ook actief kunnen zijn in de evangelisatie. Vgl. Bisschoppensynodes, Van de 12e Gewone Bisschoppensynode over het Woord van God in het leven en de zending van de Kerk (Engelstalige versie), Propositiones (25 okt 2008), 38 Vgl. Paus Benedictus XVI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Heilige Schrift - naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2008 "Het Woord van God in het leven en de zending van de Kerk", Verbum Domini (30 sept 2010), 74.105
Met hun accenten hebben de overwegingen van de synodale vergadering de christelijke gemeenschappen opnieuw opgeroepen na te gaan in hoeverre de verkondiging van het Woord ten grondslag ligt aan de taak van het doorgeven van het geloof: “Wij dienen dus steeds meer opnieuw de noodzaak en de schoonheid te ontdekken om het Woord te verkondigen voor de komst van het Rijk van God, dat door Christus zelf is gepredikt. (...) Wij zien allen hoe noodzakelijk het is dat het licht van Christus ieder terrein van de mensheid verlicht: gezin, school, cultuur, werk, vrije tijd en andere sectoren van het maatschappelijk leven, Het gaat er niet om een troostend woord te verkondigen, maar een overweldigend woord, dat tot bekering oproept, dat toegang geeft tot de ontmoeting met Hem door wie een nieuwe mensheid opbloeit”. Paus Benedictus XVI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Heilige Schrift - naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2008 "Het Woord van God in het leven en de zending van de Kerk", Verbum Domini (30 sept 2010), 93
