Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Jezus Christus heeft gewild dat het leerambt der herders, aan wie Hij de opdracht gaf om heel zijn en de gehele mensenfamilie het Evangelie te verkondigen, zou zijn uitgerust met een passend charisma van onfeilbaarheid in zaken van geloof en zeden. Aangezien dit niet ontstaat uit nieuwe openbaringen die de opvolger van Petrus of het college van bisschoppen ten deel zouden vallen Vgl. 1e Vaticaans Concilie, 4e Zitting - Dogmatische Constitutie over de Kerk van Christus, Pastor Aeternus (18 juli 1870), 21 Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 25 Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Goddelijke openbaring, Dei Verbum (18 nov 1965), 4, ontslaat het hen niet van de zorg om met de juiste middelen de schat van de goddelijke openbaring in de heilige Schrift te onderzoeken, Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Goddelijke openbaring, Dei Verbum (18 nov 1965), 11 waarin onvervalst de waarheid wordt geleerd die God omwille van ons heil wilde doen neerschrijven, evenals in de levende traditie die teruggaat op de apostelen. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Goddelijke openbaring, Dei Verbum (18 nov 1965), 9-10 Bij het vervullen van hun taak mogen de herders der Kerk zich echter verheugen in de bijstand van de heilige Geest, vooral wanneer zij het volk Gods zodanig onderrichten, dat zij volgens de beloften van Christus aan Petrus en de andere apostelen een leer voorhouden die noodzakelijk vrij is van dwaling.

En dit gebeurt wanneer de bisschoppen, over de aarde verspreid, maar in gemeenschap met de opvolger van Petrus, lerend optreden en gezamenlijk een bepaalde leer als definitief verplichtend voorhouden. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 25 Dit vindt nog duidelijker plaats wanneer de bisschoppen als college - zoals op een oecumenisch Concilie samen met hun zichtbare Hoofd een bepaalde leer als verplicht vaststellen, Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 25 en wanneer de bisschop van Rome 'ex cathedra' spreekt, d.w.z. als hij in zijn ambt van herder en leraar van alle christenen, met zijn hoogste apostolische gezag verklaart dat een bepaalde leer met betrekking tot geloof of zeden door de hele Kerk moet worden gehouden'. Vgl. 1e Vaticaans Concilie, 4e Zitting - Dogmatische Constitutie over de Kerk van Christus, Pastor Aeternus (18 juli 1870), 25

Volgens de katholieke leer strekt de onfeilbaarheid van het kerkelijk leerambt zich niet alleen uit tot het depositum fidei, maar ook tot hetgeen nodig is om dit depositum goed te bewaren en te verklaren. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 25 Dat deze onfeilbaarheid zich uitstrekt tot het depositum fidei zelf, is een waarheid waarvan de Kerk reeds vanaf het begin de overtuiging had dat zij was geopenbaard in de beloften van Christus. Op grond van deze waarheid heeft het Eerste Vaticaans Concilie het object van het geloof aldus omschreven: 'Fide divina et catholica moet worden geloofd alles wat in het geschreven of overgeleverde woord Gods is vervat, en door de Kerk, hetzij door een plechtige afkondiging, hetzij door het gewone en algemene leerambt, als door God geopenbaard te geloven wordt voorgehouden'. Vgl. 1e Vaticaans Concilie, 3e Zitting - Dogmatische Constitutie over het Katholieke Geloof, Dei Filius (24 apr 1870), 13 Deze uitspraken van het katholieke geloof die dogmata worden genoemd - waren altijd en zijn Jezus Christus heeft gewild dat het leerambt der herders, aan wie Hij de opdracht gaf om heel zijn volk en noodzakelijk de onveranderlijke norm zowel voor het geloof als voor de theologie.