Dierbare broeders en zusters,

{...}

Mijn verlangen Eichsfeld te bezoeken en Maria met u te kunnen danken, wordt hier in Etzelsbach gerealiseerd. “Hier, in de innige en stille vallei”, zoals een bedevaartslied zegt en “onder de eerbiedwaardige lindebomen”, biedt Maria ons veiligheid en nieuwe kracht. Onder twee dictaturen zonder God, die het belangrijk vonden de mensen hun voorvaderlijk geloof te ontnemen, beseften de inwoners van Eichsfeld, hier in Etzelsbach een open deur te vinden en een oord van innerlijke vrede. Wij willen de bijzondere vriendschap met Maria die eruit voortgekomen is, vandaag verder ontwikkelen in de vespers tot Maria.

Wanneer Christenen zich in alle tijden en plaatsen tot Maria wenden, laten zij zich leiden door de spontane zekerheid dat Jezus de vragen niet kan weigeren die Zijn Moeder Hem voorlegt; en zij steunen op het onwankelbare vertrouwen dat Maria tegelijk ook onze Moeder is – een Moeder die het grootste lijden ervaren heeft dat bestaat, die al onze moeilijkheden meevoelt en als een Moederlijke begaan is met de oplossing ervan. Hoeveel personen zijn in de loop der eeuwen naar Maria op bedevaart gegaan om bij het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Smarten – zoals hier in Etzelsbach – troost en bemoediging te vinden!

Laten we het beeld bekijken! Een vrouw van gemiddelde leeftijd met oogleden bezwaard van het vele wenen en tegelijk de blik in de verte, alsof Zij in Haar hart alles overweegt wat er gebeurd is. Op Haar knieën rust het zielloze lichaam van Haar Zoon; Zij omhelst het zachtjes en met liefde, als een kostbare gave. Op het ontblote lichaam van Haar Zoon zien wij de tekens van de kruisiging. De linker arm van de Gekruisigde valt verticaal naar beneden. Misschien stond dit beeldhouwwerk van de Pietà – zoals dikwijls gebruikelijk was – aanvankelijk boven een altaar. Zo wijst de Gekruisigde met Zijn uitgestrekte arm naar hetgeen op het altaar gebeurt waar het Heilig Offer dat Hij voltrokken had, aanwezig gebracht wordt in de Eucharistie.

De houding van de Gekruisigde is een bijzonderheid van het miraculeuze beeld van Etzelsbach. In de meeste voorstellingen van de Pietà, ligt de gestorven Jezus met het hoofd naar links. Zo kan de toeschouwer de hartwonde van de Gekruisigde zien. Hier, in Etzelsbach, daarentegen is de hartwonde verborgen omdat het lichaam juist naar de andere kant gekeerd ligt. Mij lijkt in deze voorstelling een diepe betekenis verborgen te zijn, die zich alleen onthult bij een aandachtige beschouwing: in het miraculeuze beeld van Etzelsbach zijn de Harten van Jezus en Maria naar elkaar gekeerd. Zij zijn dicht bij elkaar. Zij wisselen hun liefde aan elkaar uit. Wij weten dat het hart ook het orgaan is van de grootste fijngevoeligheid voor de andere, en ook het orgaan van diep medelijden. In het Hart van Maria is er ruimte voor de liefde die Haar Goddelijke Zoon aan de wereld wil geven.

De Mariadevotie concentreert zich op de contemplatie van de relatie tussen de Moeder en Haar Goddelijke Zoon. De gelovigen hebben altijd nieuwe aspecten en titels gevonden die dit mysterie voor ons beter kunnen onthullen, bijvoorbeeld het beeld van het Onbevlekt Hart van Maria als symbool van de diepe en eenheid met Christus in de liefde zonder enig voorbehoud. Niet de zelfrealisatie voltrekt de ware ontplooiing van de persoon, iets wat vandaag voorgesteld wordt als het model van modern leven, dat echter snel kan omslaan in een vorm van geraffineerd egoïsme. Wel de houding van zelfgave, die zich naar het Hart van Maria richt en langs daar ook naar het Hart van de Verlosser.

“Wij weten dat God in alles het heil bevordert van hen die Hem liefhebben, van hen die volgens zijn raadsbesluit geroepen zijn” (Rom. 8, 28): dat hebben wij zopas in de lezing gehoord. In Maria heeft God alles ten goede gekeerd en blijft Hij dit doen zodat het goede zich vervolgens langs Maria in de wereld verspreidt. Van op het kruis, van op de troon van genade en Verlossing, heeft Jezus Zijn eigen Moeder Maria aan de mensen tot Moeder gegeven. Op het ogenblik van Zijn offer voor de mensheid, maakt Hij Maria op een zekere manier tot Middelares van de genadestroom die van het kruis komt. Onder het kruis wordt Maria gezellin en beschermster van de mensen op hun levensweg. “Met moederlijke liefde draagt zij zorg voor de broeders van haar Zoon die nog op pelgrimstocht zijn en in gevaren en angsten verkeren, totdat zij het gezegend vaderland bereiken” 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 62. Ja, in het leven gaan wij langs hoogten en laagten, maar Maria spreekt voor ons ten beste bij Haar Zoon en deelt ons de kracht mee van de Goddelijke liefde.

Ons vertrouwen op de doeltreffende voorspraak van de Moeder Gods en onze dankbaarheid voor de hulp die wij steeds opnieuw ervaren, dragen op zekere manier, de impuls in zich om verder te denken dan aan de behoeften van het ogenblik. Wat wil Maria ons werkelijk zeggen, wanneer Zij ons van gevaar redt? Zij wil ons helpen de draagwijdte en diepte te begrijpen van onze christelijke roeping. Met moederlijke fijngevoeligheid wil Zij ons doen begrijpen dat heel ons leven een antwoord moet zijn op de rijke en barmhartige liefde van onze God. Alsof Zij ons zegt: begrijp dat God, die de bron van alle goed is en niets anders wil dan uw geluk, het recht heeft van u een leven te eisen dat zich zonder voorbehoud en met vreugde overgeeft aan Zijn wil en dat alles in het werk stelt opdat anderen hetzelfde doen. “Waar God is, is er toekomst”. Inderdaad: waar wij de liefde van God helemaal in ons leven laten werken, daar staat de hemel open. Daar is het mogelijk het heden te vorm te geven op een manier die steeds meer overeenstemt met de Blijde Boodschap van Onze Heer Jezus Christus. Daar hebben de kleine dingen van het dagelijks leven hun zin en daar vinden de grote problemen hun oplossing.

In deze zekerheid bidden wij tot Maria, in deze zekerheid geloven we in Jezus Christus, onze Heer en God.

Amen.