Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Daarom is het noodzakelijk dat we het eigen karakter van het licht van het geloof herontdekken, want wanneer de vlam van het geloof dooft, verliezen tenslotte ook alle andere lichtbronnen hun kracht. Het licht van het geloof bezit namelijk een zeer specifieke eigenschap: het is in staat het gehele bestaan van de mens te verlichten. Een licht dat deze kracht bezit, kan niet van onszelf uitgaan, maar moet uit een meer oorspronkelijke bron voortkomen: het moet uiteindelijk van God komen. Het geloof ontkiemt in de ontmoeting met de levende God, Die ons roept en ons zijn liefde openbaart. De liefde van God gaat ons vooraf; we kunnen op haar steunen om stevig te staan en ons leven op te bouwen. Omgevormd door deze liefde, ontvangen we nieuwe ogen. Zo ontdekken we dat ze een grote belofte van vervulling in zich draagt en krijgen wij zicht op de toekomst. Het geloof, dat we van God ontvangen als een bovennatuurlijk geschenk, toont zich als een licht op ons pad, dat richting geeft aan onze gang door de tijd. Enerzijds stamt het geloof uit het verleden: het bevat het licht van de fundamentele herinnering aan het leven van Jezus, waarin een liefde zichtbaar werd die absoluut betrouwbaar is, die de dood kan overwinnen. Omdat Christus verrezen is en ons, over de dood heen, tot zich trekt, is het geloof tegelijkertijd een licht dat vanuit de toekomst straalt. Het opent voor ons weidse vergezichten en voert ons boven ons geïsoleerde ‘ik’ uit naar de wijdte van de gemeenschap. Zo kunnen we begrijpen, dat het geloof niet in het donker woont maar onze duisternis verlicht. Nadat Dante in de Dante Alighieri
Divina Commedia
De Goddelijke Komedie (1 januari 1321) tegenover de heilige Petrus zijn geloof heeft beleden, beschrijft hij dit als ‘een vonk, die zich uitbreidt tot een levende vlam en in mij schittert zoals een ster aan de hemel’. Dante Alighieri, De Goddelijke Komedie, Divina Commedia (1 jan 1321). Paradiso (Paradijs) XXIV, 145-147 Juist over dit licht van het geloof zou ik willen spreken, opdat het mag toenemen en ons huidige bestaan verlichten, totdat het is uitgegroeid tot een ster, die de vergezichten van onze levensweg toont, in deze tijd waarin de mensheid dit licht zo hard nodig heeft.