APOSTOLISCHE CONSTITUTIE

waardoor,
als Geloofsdogma gedefinieerd wordt, dat de Moeder Gods en Maagd Maria met lichaam en ziel tot de hemelse glorie is opgenomen

Pius Bisschop
Dienaar der Dienaren Gods
ter eeuwige gedachtenis

De allervrijgevigste God, die alles vermag en wiens voorzieningheidplan op wijsheid en liefde berust, verzacht volgens een ondoorgrondelijke wilsbesluit de smarten van volken en enkelingen door intervallen van vreugde, opdat op verschiedene wijzen en in verscheidene maat, voor hen, die Hem leifhebben alles samenwerkt ten goede Vgl. Rom. 8, 28

Inderdaad, Ons Pontificaat wordt, evenals onze huidige tijd, gekweld door talloze zorgen, benauwdheden en angsten wegens overgrote rampspoeden veler afdwaling van waarheid en deugd; anderzijds echter is het voor Ons een grote troost, dat terwijl het katholiek geloof zich openlijk en werkdadig naar buiten openbaart, de devotie tot de Maagd en Moeder Gods met de dag wint aan kracht en vurigheid, en bijna over heel de wereld als een blij voorteken duidt op een beter en heiliger leven. Zo zien Wij gebeueren, dat terwijl de Allerzligste Maagd haar moedertaak voor de door Christus' bloed verlosten vol leifde vervult, haar kinderen naar hart en geest steeds krachtiger worden opgewekt om met groeiende belangstelling haar voorrechten te overwegen.

Het is een feit, dat God, die van alle eeuwigheid met een heel bijzondere toegenegenheid op de Maagd Maria heeft neergeschouwd, "toen de volheid der tijden kwam " (Gal. 4, 4), zò het raadsbesluit zijner voorzienigheid heeft verwezenlijkt, dat alle privileges en voorrechten, die Hij haar in overgrote vrijgevigheid en volmaakte genadenharmonie ten alle tijde erkend en in de loop der eeuwen met de dag dieper doorvorst, toch is het ons tijdsgewricht, waarin het privilege van de lichamelijke Tenhemelopneming der Moeder Gods en Maagd Maria twijffelloos in een helderder licht ging schitteren.

Dit privilege kwam op de dag, dat Onze Voorganger Pius IX onsterfelijker gedachtenis het geloofspunt van de onbevlekte ontvangenis der zegenrijke Moeder Gods plechtig bezegelde, in een nieuwe stralengloed te staan. Allernauwst immers zijn deze twee voorrechten onderling verbonden. Christus namelijk heeft zonde en dood door zal eigen dood overwonnen; en alwie door het Doopsel op bovennatuurlijke wijze herboren is, heeft door dezelfde Christus de zege op zonde en dood bevochten. Desondanks wil God volgens een algemeen geldende wet de volledige vrucht der overwinning op de dood behaald aan de rechtvaardigen niet schenken dan eerst op het einde der tijden. Dat is de reden, waarom óók de lichamen der rechtvaardigen na de dood in ontbindng overgaan, en ieders lichaam pas op de jongste dag met zijn eigen verheerlijkte ziel verbonden zal worden.

Van deze algemene wet echter heeft God de Zalige Maagd Maria willen uitzonderen. Zij heeft krachtens een geheel bijzonder voorrecht, door haar onbevlekte ontvangenis de zonde overwonnen en daarom was Zij niet onderhevig aan de wet om in staat van ontbinding in het graf te blijven, noch behoefde Zij tot het einde der tijden de verlossing van haar lichaam te verbijden.