Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Al deze voorafbeeldingen vinden hun vervulling in het Nieuwe Testament. Van de ene kant omvat en overstijgt Maria, de uitverkoren dochter van Sion, als vrouw, de situatie van Israël, de Bruid, die wachtte op de dag van haar verlossing. Aan de andere kant toont de mannelijkheid van de Zoon hoe Jezus in zijn Persoon alles aanneemt dat de symboliek van het Oude Testament had toegepast op de liefde van God voor zijn volk, beschreven als de liefde van een bruidegom voor zijn bruid. Jezus en Maria, zijn moeder, verzekeren zo niet alleen de continuïteit van het Nieuwe Testament met het Oude, maar steken daar boven uit, omdat met Jezus Christus "de hele nieuwheid" zichtbaar wordt, zoals St. Irenaeus zegt. H. Ireneüs van Lyon, Tegen de ketters, Adversus Haereses. 4, 34, 1, in: SC 100, 846: "Omnem novitatem attulit semetipsum afferens." Dit aspect wordt bijzonder benadrukt door het evangelie van Johannes. Bij de bruiloft van Kana krijgt Jezus van zijn moeder, die "vrouw" genoemd wordt, het verzoek om als teken te zorgen voor de nieuwe wijn van de toekomstige bruiloft met de mensheid Vgl. Joh. 2, 1-12 . Deze Messiaanse bruiloft wordt werkelijkheid op het kruis als, weer in de aanwezigheid van zijn moeder, die opnieuw "vrouw" genoemd wordt, uit het geopende hart van de Gekruisigde het Bloed/de Wijn van het Nieuwe Verbond stroomt Vgl. Joh. 19, 25-27.34 . De oude exegetische traditie ziet in Maria in Kana de "figura Synagogae" en de "inchoatio Ecclesiae". Het wekt daarom geen verbazing als Johannes de Doper, in antwoord op de vraag wie hij is, zichzelf omschrijft als "de vriend van de bruidegom", die verheugd is als hij de stem van de bruidegom hoort en zich bij zijn komst moet terugtrekken: "De bruidegom is hij die de bruid heeft, maar de vriend van de bruidegom, die staat te luisteren of hij hem hoort, is al vol blijdschap wanneer hij de stem van de bruidegom verneemt. Zo nu is mijn vreugde en ze is volkomen. Hij moet groter worden, ik kleiner" (Joh. 3, 29-30). Vgl. Mt. 9, 15. en parallelteksten.Hier geeft het vierde Evangelie op een diepere wijze een gedachte weer die ook in de synoptische Evangeliën gevonden wordt . H. Paus Johannes Paulus II, Brief, Brief aan de Gezinnen - Bij gelegenheid van het Internationaal Jaar van het Gezin, Gratissimam sane (2 feb 1994), 18. Over het thema Christus de Bruidegom

Bij zijn apostolische arbeid ontwikkelt Paulus de hele bruidszin van de verlossing door het christelijke leven te beschouwen als een bruidsmysterie. Hij schrijft aan de Kerk van Korinte, die hij had gesticht: "Gij weet toch dat mijn na-ijver voor u de na-ijver van God zelf is. Met uw enige bruidegom Christus heb ik u verloofd om u als een ongerepte maagd tot Hem te voeren" (2 Kor. 11, 2).

In de Brief aan de christenen van Efeze wordt de bruidsverhouding tussen Christus en de Kerk weer opgepakt en zorgvuldig uitgediept. In het Nieuwe Verbond is de geliefde bruid de Kerk, zoals de Heilige Vader leert in zijn Brief aan de gezinnen: "Deze bruid, over wie de brief aan de Efeziërs spreekt, stelt zich in iedere gedoopte tegenwoordig en is als een persoon die zich toont aan haar bruidegom: 'Hij heeft de Kerk heeft liefgehad: Hij heeft zich voor haar overgeleverd ... Hij heeft de Kerk tot zich gevoerd als een heerlijke bruid, zonder vlek of rimpel of fout, heilig en onbesmet' (Ef. 5, 25-27)." H. Paus Johannes Paulus II, Brief, Brief aan de Gezinnen - Bij gelegenheid van het Internationaal Jaar van het Gezin, Gratissimam sane (2 feb 1994), 19 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, Over de waardigheid en de roeping van de vrouw, Mulieris Dignitatem (15 aug 1988), 23 Bij de beschouwing van de eenheid van man en vrouw zoals die beschreven wordt bij de schepping van de wereld Vgl. Gen. 2, 24 , roept de apostel uit: "Dit geheim heeft een diepe zin. Ik voor mij betrek het op Christus en de Kerk" (Ef. 5, 32). De liefde tussen man en vrouw, beleefd in de kracht van de doopgenade, wordt nu het sacrament van de liefde tussen Christus en zijn Kerk, en een getuigenis van het mysterie van trouw en eenheid waaruit de "Nieuwe Eva" wordt geboren en waaruit ze haar aardse bedevaart beleeft op weg naar de vervulling van de eeuwige bruiloft.