14 januari 2011
Later ondernam de Paus een aantal stappen om de zaligverklaring van Zuster Faustina Kowalska rond te krijgen, evenals haar heiligverklaring (2000). De hele kerkgemeenschap ondervond de nabijheid van de persoon die zo verbonden was met de Genadeboodschap; dit maakte het voor Johannes Paulus II mogelijk dit onderwerp verder uit te werken, om de werkelijkheid van de Goddelijke Genade te laten in de vele contexten over de hele wereld, in verschillende werelddelen, van de mensheid van vandaag.
Uiteindelijk in augustus 2002, in Lagiewniki, waar Zuster Faustina leefde en stierf, vertrouwde Johannes Paulus II de wereld toe aan de Goddelijke Genade, aan het onbeperkte vertrouwen in God de Genadige, aan de Ene die een bron van inspiratie is, maar ook van kracht voor zijn dienstwerk als Opvolger van Petrus. “Het is de Heilige Geest, de Trooster en Geest van Waarheid, die ons leidt op de wegen van de Goddelijke Genade. Door de wereld te overtuigen “aangaande zonde, gerechtigheid en oordeel” (Joh. 16, 8), onthult Hij ons tegelijkertijd de volheid van de verlossing in Christus. Deze overtuiging aangaande zonde is tweevoudig gerelateerd aan het Kruis van Christus. Aan de ene kant maakt de Heilige Geest het ons mogelijk om, door het Kruis van Christus, zonde, elke zonde, te herkennen aan het kwaad dat het bevat en verbergt. Aan de andere kant maakt de Heilige Geest het ons mogelijk om, wederom door het Kruis van Christus, de zonde te zien in het licht van het mysterium pietatis, dat wil zeggen de vergevende en genadige liefde van God. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de Heilige Geest in het leven van de Kerk en de wereld, Dominum et vivificantem (18 mei 1986), 32 Zo wordt de ‘overtuiging aangaande zonde’ ook een een overtuiging dat de zonde vergeven kan worden, en dat de mens de waardigheid van een geliefde zoon van God kan herkrijgen. Het Kruis is in feite de meest diepgaande vernedering van Good voor de mens. Het Kruis is als een aanraking van eeuwige liefde is de pijnlijkste wonden van het aardse bestaan van de mens. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de Goddelijke Barmhartigheid, Dives in Misericordia (30 nov 1980), 8 Deze waarheid zal altijd in herinnering gebracht worden door de hoeksteen van deze Schrijn, gemaakt van de Calvarieberg, op zeker wijze onder het Kruis waarop Jezus Christus zonde en dood overwon. (...) Hoezeer heeft de wereld de genade van God vandaag nodig! In elk werelddeel lijkt er een schreeuw voor genade te klinken vanuit het diepste van het menselijk lijden. Op die plekken waar haat en de dorst naar wraak overweldigend zijn, waar oorlog lijden en de dood van onschuldigen brengt, heeft men de genade nodig om de geesten en harten tot rust te brengen en vrede te doen opbloeien. Op die plekken waar er minder respect is voor het leven en de menselijke waardigheid, heeft men de genadige liefde van God nodig, in wiens light we de onuitsprekelijke waarde van ieder menselijk wezen zien. Genade is nodig om te verzekeren dat elk onrecht een oplossing vind in de glorie van de waarheid. Dus vandaag, in deze Schrijn, wil ik de wereld toevertrouwen aan de Goddelijke Genade. Dat doe ik met een brandend verlangen dat de boodschap van Gods genadige liefde, hier verkondigd door de Heilige Faustina, alle bewoners van de aarde mag bereiken en hun harten met hoop mag vullen. Moge deze boodschap zich van deze plaats verspreiden naar onze geliefde thuisland en over de hele wereld. Moge de bindende belofte van de Heer Jezus worden vervuld: hier moet “de vonk die de wereld zal voorbereiden op zijn wederkomst” vandaan komen. H. Paus Johannes Paulus II, Homilie, Kraków-£agiewniki, Kerkwijding van het heiligdom van de Goddelijke Barmhartigheid (17 aug 2002)
Zo brachten de laatste maanden in het leven van Paus Johannes Paulus II, getekend door lijden, zijn pontificaat tot vervulling.
