Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Hoe voedt het sacrament van de Biecht ons op? In welke zin heeft zijn viering een pedagogische waarde, in de eerste plaats voor de bedienaren zelf? We zouden kunnen beginnen met te erkennen dat de priesterlijke zending een uniek en bevoorrecht uitkijkpunt vormt vanwaaruit dagelijks de pracht van de goddelijke barmhartigheid beschouwd kan worden. Hoe dikwijls is de priester, in de viering van het sacrament van de biecht, niet getuige van echte wonderen van bekering, die de “ontmoeting met een gebeurtenis, met een Persoon” Paus Benedictus XVI, Encycliek, God is Liefde, Deus Caritas Est (25 dec 2005), 1 vernieuwen en zo zijn geloof versterken? Uiteindelijk betekent biechthoren getuige zijn van evenveel “geloofsbelijdenissen” als er biechtelingen zijn, en de werkzaamheid van de barmhartige God beschouwen in de geschiedenis, van dichtbij de heilseffecten aanraken van het kruis en de verrijzenis van Christus, te allen tijde en voor elke mens. Niet zelden worden we geconfronteerd met echte existentiële en geestelijke drama’s die geen antwoord vinden in woorden van mensen, maar worden omarmd en opgenomen door de goddelijke Liefde die vergeeft en omvormt: “Al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw” (Jes. 1, 18). De afgrond van het menselijk hart kennen en in zekere zin bezoeken, ook in zijn duistere aspecten, stelt aan de ene kant het mens-zijn en het geloof van de priester zelf op de proef, maar voedt aan de andere kant zijn zekerheid dat het laatste woord over het kwaad van de mens en van de geschiedenis aan God is, aan zijn Barmhartigheid, die in staat is alle dingen nieuw te maken Vgl. Hand. 21, 5 . Hoeveel kan de priester verder leren van voorbeeldige boetelingen door hun geestelijke leven, de ernst waarmee ze hun gewetensonderzoek verrichten, de eenvoud waarmee ze hun eigen zonde erkennen en hun gehoorzaamheid aan het onderricht van de Kerk en de aanwijzingen van de biechtvader. Door het Boetesacrament toe te dienen kunnen we diepe lessen ontvangen van nederigheid en geloof! De priester wordt er krachtig door opgeroepen zich meer bewust te worden van zijn eigen identiteit. Nooit zouden we enkel uit kracht van ons mens-zijn onze broeders en zusters de Biecht kunnen afnemen! Als zij tot ons naderen is dat enkel omdat we priesters zijn, geconfigureerd aan Christus, de Eeuwige Hogepriester, en bekwaam zijn gemaakt om te handelen in zijn Naam en in zijn Persoon, om werkelijk God aanwezig te stellen die vergeeft, vernieuwt en omvormt. De viering van het Boetesacrament heeft een pedagogische waarde voor de priester, voor zijn geloof, voor de waarheid en de armoede van zijn persoon, en voedt in hem het bewustzijn van zijn sacramentele identiteit.