De zondag, dag van het licht, zou met betrekking tot de Heilige Geest ook dag van het 'vuur' genoemd kunnen worden. Het licht van Christus is werkelijk innig verbonden met het 'vuur' van de Geest. Deze twee beelden geven de betekenis aan van de christelijke zondag.H. Clemens van Alexandrië, Stromateis. VI, 138, pg 9, 364 Toen Hij op de avond van het paasfeest aan zijn apostelen verscheen, blies Hij over hen zei: "Ontvang de heilige Geest. Aan wie ge de zonden vergeeft, zijn ze vergeven, en aan wie ge ze niet vergeeft, zijn ze niet vergeven" (Joh. 20, 22-23). De uitstorting van de Heilige Geest was op paaszondag het grote geschenk van de Verrezene aan zijn leerlingen. En het is opnieuw zondag, wanneer de Heilige Geest vijftig dagen na Pasen met macht, als een "hevige wind" en als "een vuur" (Hand. 2, 2-3), over de met Maria bijeengekomen apostelen neerdaalt. Pinksteren is niet alleen een gebeurtenis bij het ontstaan van de Kerk, maar ook een mysterie dat de Kerk blijvend leven houdt. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de Heilige Geest in het leven van de Kerk en de wereld, Dominum et vivificantem (18 mei 1986), 22-26 Deze gebeurtenis vormt een liturgisch sterk moment met de jaarlijkse viering waarmee de "grote zondag" Vgl. H. Athanasius van Alexandrië, Feestbrieven, Epistolae Festivalis. 1, 10, PG 26, 1366 wordt afgesloten, maar Pinksteren blijft, juist vanwege de innige band met het Paasmysterie, ook gegrift in de diepe betekenis van elke zondag. Het 'wekelijks Pasen' wordt zo in zekere zin het 'wekelijks Pinksteren', bij gelegenheid waarvan de Christenen de vreugdevolle ervaring van de ontmoeting van de apostelen met de Verrezene herbeleven, door zich te laten bezielen door de adem van zijn Geest.