
H. Paus Johannes Paulus II - 31 mei 1998
Als we dus de volle betekenis van de zondag willen herontdekken, zullen we ook deze dimensie van het gelovig bestaan terug moeten vinden. De christelijke blijdschap moet vanzelfsprekend het hele leven kenmerken en niet alleen één dag van de week, maar gezien zijn betekenis als dag van de verrezen Heer, waarop men het goddelijk werk van de schepping en van de 'nieuwe schepping' viert, is de zondag heel bijzonder een dag van vreugde en zelfs de meest geëigende dag om zich de vreugde te verwerven en de authentieke trekken en diepliggende wortels ervan opnieuw te ontdekken. Men moet deze vreugde niet verwarren met loze gevoelens van aangename bevrediging die zintuigen en gevoel een kort ogenblik bedwelmen, maar daarna het hart onbevredigd en zelfs verbitterd achterlaten. De vreugde in christelijke zin opgevat is veel duurzamer en verkwikkender. Deze is zelfs, zoals de heiligen getuigen, Vgl. H. Teresia van Lisieux van het Kind Jezus, Derniers entretiens. 5-6 juli 1897, Oeuvres complètes (Parijs 1992). bestand tegen de donkere nacht van het lijden; in een bepaald opzicht is het een 'deugd' die beoefend moet worden.