29 november 2010
Van Mozes kunnen we leren dat ‘bidden’ ‘met God spreken’ betekent. Bij de brandende braamstruik trad God met Mozes in gesprek en gaf Hij hem een opdracht. Mozes voerde zijn bezwaren aan en stelde vragen. Ten slotte openbaarde God hem zijn heilige naam. Net zoals Mozes destijds vertrouwen in God stelde en zich volledig ten dienste stelde van Hem, zo moeten ook wij bidden en zo ons laten opnemen in de school van God. Catechismus-Compendium, Catechismus van de Katholieke Kerk (15 aug 1997), 2574-2577
In de Bijbel komt de naam Mozes maar liefst 767 keer voor – zo centraal is hij als bevrijder en wetgever voor het volk Israël. Tegelijk was Mozes ook een groot pleitbezorger van zijn volk. In het gebed ontving hij zijn opdracht, uit het gebed putte hij kracht. Mozes had een innige, persoonlijke relatie met God: ‘De Heer sprak persoonlijk met Mozes, zoals een mens met een ander mens spreekt’ (Ex. 33, 11). Voordat Mozes handelde of het volk onderwees, trok hij zich op de berg terug om te bidden. Daarmee is hij het oervoorbeeld van de contemplatieve bidder.