Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

In de onuitputtelijke en veelvormige rijkdom van de Geest hebben de roepingen voor de instituten van godgewijd leven hun plaats, waarvan de leden, “daar zij zich krachtens hun toewijding aan de dienst van de Kerk wijden, verplicht zijn zich bijzonder in te zetten voor de missieactiviteit, op de wijze het instituut eigen” Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 783.

De geschiedenis getuigt van de grote verdiensten van de kloosterfamilies, vanaf de oude monastieke instituten tot aan de middeleeuwse ordes en de moderne congregaties, voor de verspreiding van het geloof en de vorming van nieuwe kerken.

1. In navolging van het Concilie nodig ik de instituten van contemplatief leven uit om communiteiten te vestigen in de jongere kerken, om “te midden van de niet-christenen een schitterend getuigenis te geven van de majesteit en de liefde van God alsook van de eenheid in Christus” 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de missie-activiteit van de Kerk, Ad Gentes Divinitus (7 dec 1965), 40. Deze aanwezigheid is overal in de niet-christelijke wereld heilzaam, vooral in die streken, waar de godsdiensten een grote achting hebben voor het contemplatieve leven vanwege de ascese en het zoeken van de Absolutie.
2. De instituten van actief leven wijs ik op de onmetelijke ruimten van de liefde, van de verkondiging van het evangelie, van de christelijke opvoeding, van de cultuur en van de solidariteit met de armen en met hen die gediscrimineerd, uitgesloten en onderdrukt worden. Deze instituten moeten zich afvragen welke hun mogelijkheid en bereidheid zijn om hun arbeid voor de groei van het Rijk van God uit te breiden, of zij nu een strikt missionair doel beogen of niet. Dit verzoek is in de laatste tijd door veel instituten aanvaard, maar ik zou willen dat het beter in overweging genomen en uitgevoerd wordt voor een authentieke dienst. De Kerk moet de grote evangelische waarden waarvan zij de draagster is, bekend maken en niemand kan er meer doeltreffend van getuigen dan degene die geloften aflegt voor het godgewijde leven in zuiverheid, armoede en gehoorzaamheid in totale overgave aan God en volledige beschikbaarheid om de mens en de maatschappij te dienen naar het voorbeeld van Christus Vgl. H. Paus Paulus VI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Evangelisatie in de Moderne Wereld, Evangelii Nuntiandi (8 dec 1975), 69.