Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Als medewerkers van de bisschop zijn de priesters, krachtens het sacrament van de wijding geroepen de zorg voor de missie met hem te delen. “De geestelijke gave die de priesters bij de wijding hebben ontvangen, rust hen niet uit voor een begrensde of beperkte zending, maar voor een zeer ruime en universele heilszending ‘tot het uiteinde der aarde’ (...). Want iedere priesterlijke bediening deelt in de universele en wereldomspannende zending die door Christus aan zijn apostelen is toevertrouwd” 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het leven en dienst van de priester, Presbyterorum Ordinis (7 dec 1965), 10 Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de missie-activiteit van de Kerk, Ad Gentes Divinitus (7 dec 1965), 39. Om deze reden moet de vorming zelf van de kandidaten voor het priesterschap ernaar streven hun “die waarlijk katholieke geest” te geven “waardoor zij zich eraan wennen de grenzen van hun eigen bisdom, volk of ritus te overschrijden en de noden van de gehele Kerk bij te staan, in hun hart bereid om het evangelie overal te prediken” Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de priesteropleiding, Optatam Totius Ecclesiae (28 okt 1965), 20 Vgl. Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren, Voor diocesane priesters van kerken afhankelijk van de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren, Pastorale Gids (1 okt 1989). Alle priesters moeten hart hebben voor de missie, openstaan voor de noden van de Kerk en van de wereld en aandacht hebben voor de verst verwijderden en vooral de niet-christelijke groeperingen in hun eigen omgeving. In het gebed en vooral in het eucharistisch offer moeten zij de zorg van heel de Kerk voor de gehele mensheid voelen.

Speciaal de priesters in streken met een christelijke minderheid moeten gedreven worden door een bijzondere ijver en inzet voor de zending. De Heer vertrouwt hun niet alleen de zielzorg van de christelijke gemeenschap toe, maar ook en vooral de evangelisatie van hun landgenoten die geen deel uitmaken van zijn kudde. Zij “zullen niet nalaten zich concreet ter beschikking van de Heilige Geest en de bisschop te stellen om uitgezonden te worden voor de prediking van het evangelie buiten de grenzen van hun eigen land. Dat zal niet slechts rijpheid van roeping in hen vragen, maar ook een buitengewoon vermogen om zich los te maken van het eigen vaderland, het eigen volk en de eigen familie, en een bijzondere geschiktheid om zich met intelligentie en respect in te passen in de andere culturen” H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, Tot de deelnemers aan de plenaire vergadering van de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren (1989) (14 apr 1989), 4.

Pius XII heeft in de encycliek Paus Pius XII - Encycliek
Fidei Donum
Over de toestand van de Afrikaanse missie
(21 april 1957) met profetische intuitie de bisschoppen aangemoedigd om enigen van hun priesters aan te bieden voor een tijdelijke dienst aan de Afrikaanse kerken en de reeds bestaande initiatieven daarvoor goedgekeurd. Ik heb 25 jaar later de grote nieuwheid willen onderstrepen van dit document, “dat de priesterlijke dienst zijn territoriale dimensie heeft doen overschrijden en hem bestemd heeft voor heel de Kerk” H. Paus Johannes Paulus II, Boodschap, Boodschap voor Wereld Missie Dag 1982 (30 mei 1982), 2. De geldigheid en de vruchtbaarheid van deze ervaring blijken nu bevestigd te zijn: de zogenaamde Fidei Donum priesters maken inderdaad op bijzondere wijze de band van gemeenschap tussen de kerken duidelijk, en leveren een kostbare bijdrage tot de groei van behoeftige kerkelijke gemeenschappen, terwijl zij aan deze gemeenschappen frisheid en vitaliteit van geloof ontlenen. Het is zeker nodig dat de dienst aan de missie van de diocesane priester beantwoordt aan bepaalde criteria en voorwaarden. Men moet priesters zenden die uitgekozen zijn onder de beteren, geschikt zijn voor het speciale werk dat hun te wachten staat, en hierop op passende wijze voorbereid zijn Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de missie-activiteit van de Kerk, Ad Gentes Divinitus (7 dec 1965), 38 Vgl. Congregatie voor de Clerus, Richtlijnen voor de bevordering van de wederkerige samenwerking van particuliere kerken en speciaal voor een meer geschikte verdeling van de geestelijkheid, Postquam Apostoli (25 mrt 1980), 24-25. Zij zullen met open en broederlijke geest hun plaats moeten innemen in de nieuwe omgeving van de kerk die hen ontvangt, en een enige priesterschap moeten vormen met de lokale priesters onder het gezag van de bisschop Vgl. Congregatie voor de Clerus, Richtlijnen voor de bevordering van de wederkerige samenwerking van particuliere kerken en speciaal voor een meer geschikte verdeling van de geestelijkheid, Postquam Apostoli (25 mrt 1980), 29 Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de missie-activiteit van de Kerk, Ad Gentes Divinitus (7 dec 1965), 20. Ik spreek de wens uit dat de geest van dienstbaarheid toeneemt bij de priesterschap van de oude kerken en bevorderd wordt in die van de jongere kerken.