Internationale Theologische Commissie - 29 november 1994
Het blijft in ieder geval waar, zoals verscheidene pausen gewaarschuwd hebben, dat verlossing niet gereduceerd kan worden tot bevrijding van de sociaal-politieke orde. Vgl. H. Paus Paulus VI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Evangelisatie in de Moderne Wereld, Evangelii Nuntiandi (8 dec 1975), 32-35 ”Sociale zonden vormen ook de uitwerking, de opeenstapeling en samenvoeging van een menigte van persoonlijke zonden”. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verzoening en boete in de zending van de Kerk in deze tijd, Reconciliatio et paenitentia (2 dec 1984), 16 Veranderingen in maatschappelijke structuren die het lot van de armen verbeteren, kunnen niet uit zichzelf de zonde overwinnen of heiligheid bewerkstelligen, die de kern vormt van Gods heilsplan en er ook, in bepaald opzicht, het doel van is. Vgl. 1 Tess. 4, 3 Vgl. Ef. 1, 4 Vice versa kunnen mensen die lijden onder armoede en onderdrukking, kwalijke zaken die Christus zelf niet bespaard zijn gebleven, Gods verlossende genade overvloedig ontvangen en geteld worden onder de armen die door Christus zalig genoemd zijn (Mt. 5, 3).
