Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De theorie van het representatieve primaat vat verlossing op als Gods barmhartige ingrijpen in de menselijke situatie van zonde en lijden. Het mensgeworden Woord wordt het ontmoetingspunt voor de vorming van een verzoende en herstelde mensheid. Jezus’ hele levensloop, met inbegrip van de mysteries van Zijn verborgen en openbare leven, is verlossend, maar bereikt een hoogtepunt in het paasmysterie, waardoor Jezus, door Zijn liefdevolle onderwerping aan de wil van de Vader, een nieuwe verbondsrelatie tussen God en mensheid bezegelt. Jezus’ dood, die het onvermijdelijke gevolg is van Zijn moedige verzet tegen de zonde van de mens, vormt Zijn opperste daad van opofferende zelfgave, en is als zodanig aangenaam aan de Vader, omdat op eminente wijze genoegdoening wordt geboden voor de wanorde van de zonde. Zonder persoonlijk schuldig te zijn of door God gestraft te worden voor de zonden van anderen, identificeert Jezus zich uit liefde met de zondige mensheid en ervaart Hij de pijn van diens vervreemding van God. Vgl. Catechismus-Compendium, Catechismus van de Katholieke Kerk (15 aug 1997), 603 In Zijn zachtmoedigheid staat Jezus Zijn vijanden toe hun wrok op Hem te botvieren. Jezus vergeldt haat met liefde, en stemt erin toe te lijden alsof Hij schuldig was; zo stelt Hij Gods barmhartige liefde tegenwoordig in de geschiedenis en opent Hij een kanaal waardoor de verlossende genade de wereld in kan stromen.