Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Verder moeten wij nog wijzen op de conclusie, die uit deze leer voortvloeit omtrent "het publieke en sociale karakter van iedere Mis". 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 27 Want iedere Mis, ook al wordt ze privé, door de priester gecelebreerd, is toch geen privé-zaak, maar een act van Christus en de Kerk. De Kerk immers heeft geleerd om in het Offer, dat zij opdraagt, zichzelf als een universeel Offer op te dragen, en zij past daarin de unieke en oneindige verlossingskracht van het Kruisoffer toe op de gehele wereld, tot haar heil. Want iedere Mis wordt gecelebreerd niet slechts tot heil van enkelen, maar ook voor dat van de gehele wereld. Hieruit vloeit het volgende voort: Al is de actieve deelname van een groot aantal gelovigen aan de viering van de Mis uiteraard zeer gewenst, toch is het niet af te keuren, ja zelfs goed te keuren, dat om een billijke reden de Mis privé wordt opgedragen door een priester met slechts één ministrant, die dient en antwoordt, altijd volgens de voorschriften en de wettige tradities van de heilige Kerk. Want zulk een Mis schenkt een grote, ja overvloedige rijkdom van bijzondere genaden zowel tot heil van de priester zelf als van het gelovige volk, van de gehele Kerk en van de gehele wereld, genaden, die men niet in diezelfde overvloed ontvangt door alleen maar te communiceren.