Bij de herziening van de eigen Misformulieren is het goed een onderscheid te maken tussen de teksten die tot het Missaal behoren, en die welke betrekking hebben op het Lectionarium.

Tot het Missaal behoren: antifoon bij de intrede, collectagebed, gebed over de offergaven, prefatie, antifoon bij de Communie, en gebed na de Communie. Hieraan kan men nog de plechtige zegen of het gebed over het volk toevoegen.

1. De antifoon bij de intrede heeft tot doel om hen die zijn samengekomen, geestelijk binnen te leiden in de betekenis van de viering. Congregatie voor de Goddelijke Eredienst, Algemene Inleiding op het Romeins Missaal, Institutio Generalis Missalis Romani (26 mrt 1970), 25.26.29 De tekst moet van dien aard zijn, dat hij ook kan worden gereciteerd, telkens wanneer niet gezongen wordt, - en wel zó, dat hij door de priester kan worden gebruikt als basis voor zijn inleidend woord (monitio). De antifoon bij de Communie moet op een of andere wijze de band met het eucharistisch mysterie aangeven.
2. Van de oraties heeft alleen het collectagebed direct verband met de heilige die wordt gevierd; het dient de eigenheid van de betreffende heilige naar voren te brengen, een aspect van diens geestelijk leven of apostolische activiteit, waarbij men echter bewoordingen moet vermijden die telkens hetzelfde accentueren, zoals wonderen of de stichting van een religieuze familie. De gebeden over de offergaven en na de Communie verwijzen daarentegen rechtstreeks naar het eucharistisch mysterie; als daarin de heilige wordt genoemd, dient dit alleen op indirecte wijze te gebeuren. In het nieuwe H. Paus Paulus VI - Apostolische Constitutie
   Missale Romanum
   ex Decr. Sacr. Oec. Conc. Vat. II instauratum, auctoritate Pauli PP. VI promulgatum, ed. typica (3 april 1969) vindt men ook voorbeelden van gebeden over het volk en plechtige zegens, die op sommige dagen of bij bepaalde gelegenheden kunnen voorafgaan aan de gewone slotzegen.
3. De prefatie moet de uitdrukking zijn van de bijzondere reden tot dankzegging, die men in heel de Eucharistie terugvindt op de dagen en in de tijden dat de betreffende prefatie wordt gebruikt. De literaire vorm ervan is niet smeekgebed, maar verheerlijking van God door Christus, de Heer, met betrekking tot een bijzonder aspect van het heilsmysterie. 
   Gaat het om een eigen prefatie, dan dient zij te worden ingevoegd in het Misformulier waar zij bij hoort.

Wat de lezingen betreft, dient men het volgende zorgvuldig in acht te nemen: hoogfeesten hebben drie lezingen; het Oude Testament wordt in de Paastijd niet gelezen; telkens wanneer er eigen lezingen zijn vastgesteld, zijn ook een eigen psalm met antwoordvers van het volk vereist en een eigen acclamatie of vers voor het Evangelie. Vgl. Congregatie voor de Goddelijke Eredienst, Algemene Inleiding op het Romeins Missaal, Institutio Generalis Missalis Romani (26 mrt 1970), 37-38

Het onlangs herziene H. Paus Paulus VI - Apostolische Constitutie
Missale Romanum
ex Decr. Sacr. Oec. Conc. Vat. II instauratum, auctoritate Pauli PP. VI promulgatum, ed. typica (3 april 1969) en Lectionarium bevatten in de Gemeenschappelijke teksten verschillende formulieren die goed gebruikt kunnen worden bij de herziening van het Eigen (Proprium). Dat geldt vooral wanneer dit geen teksten bevat die vanwege hun spiritueel of pastoraal belang of vanwege bun ouderdom behouden moeten blijven.