Om ervoor te zorgen dat de leden van de clerus een redelijke en waardige levensstandaard hebben, vooral wanneer zij op leeftijd zijn en niet langer in actieve dienst, is het noodzakelijk:

1. een systeem van solidariteit in te voeren dat een gelijk salaris verzekert voor alle actieve en niet actieve priesters, zoals uiteengezet in de canonieke normen;
2. een systeem van sociale bescherming in te stellen, in overeenstemming met de voorwaarden van elk land, dat ook geldt voor de religieuze mannen en vrouwen, alsook voor de vrouwen van getrouwde priesters en voor hun minderjarige kinderen.

Het celibaat voor de priesters wordt altijd en overal gerespecteerd en gewaardeerd in de Katholieke Kerken, in zowel het Oosten als het Westen. Niettemin, met het oog op de pastorale dienstbaarheid aan onze gelovigen, waar zij ook zijn, en uit respect voor de tradities van de Oosterse Kerken, zou het wenselijk zijn de mogelijkheid te bestuderen van getrouwde priesters buiten het patriarchale gebied.

Door het Doopsel hebben leken deel aan de drievoudige functie van Christus’ priesterschap, om profeten, koningen en priesters te worden. De Tweede Vaticaanse Oecumenische Concilie erkende de rol en missie van de leken in haar decreet over het lekenapostolaat (2e Vaticaans Concilie - Decreet
Apostolicam Actuositatem
Over het lekenapostolaat
(18 november 1965)). Paus Johannes Paulus II riep een synode bijeen over het lekendom en publiceerde de apostolische exhortatie H. Paus Johannes Paulus II - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Christifideles laici
Over de roeping en de zending van de leken in de Kerk
(30 december 1988) waarin hij achting toonde voor “hebben grote waardering uitgesproken voor de apostolische bijdragen van de leken, mannen en vrouwen, ten behoeve van de evangelisatie, de heiliging en de christelijke bezieling van de tijdelijke werkelijkheden" 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het lekenapostolaat, Apostolicam Actuositatem (18 nov 1965), 23.

De synodevaders verbinden zich op dezelfde manier, vooral omdat leken in het Oosten altijd een rol hebben gehad in het leven van de Kerk. De synodevaders willen dat leken een grotere verantwoordelijkheid krijgen in de Kerk en moedigen hen aan in hun werk apostel te zijn en voor Christus te getuigen in de wereld waarin ze leven.

Als een manier om onze eenheid in verscheidenheid te ontwikkelen, moeten seminaristen worden gevormd in de seminaries van hun respectieve Kerken en hun theologische vorming ontvangen in een gezamenlijke Katholieke faculteit. Echter, op bepaalde plaatsen en vanwege pastorale en administratieve redenen zou het behulpzaam kunnen zijn slechts één seminarie te hebben voor verschillende Kerken.

In het hart van de Kerk staat het gewijde, apostolische, monastieke en contemplatieve leven. De synodevaders tonen diepe dankbaarheid aan gewijde mannen en vrouwen voor hun evangelische getuigenis. Ze herinneren zich vooral de martelaars van vorig jaar en van vandaag. Ze vragen dat het gewijde leven, op gepaste wijze vernieuwd, steeds meer wordt verwelkomd, gestimuleerd en geïntegreerd in het leven en in de missie van de Kerk in het Midden-Oosten.

Onze Kerken erkennen het belang van de plaats van gewijde religieuze mannen en vrouwen in de samenleving door hun getuigenis van het geloof, hun belangeloze dienstbaarheid en door hun kostbare bijdrage aan de “dialoog van het leven”.

Onze Kerken moeten geschikte maatregelen treffen om het respect, de waardigheid, de rol en de rechten van vrouwen te voeden en te versterken. Er moet een grote waardering zijn voor de competente en grootmoedige toewijding van vrouwen ten dienste van het leven, het gezin, het onderwijs en van de gezondheidszorg. Onze Kerken moeten ervoor zorgen dat zij worden geïntegreerd in en volledig deelnemen aan pastorale activiteiten door goed naar hen te luisteren. Kinderen zijn de kroon op het huwelijk en een bijzonder geschenk voor de wereld. De Katholieke Kerk en Katholieke ouders hebben altijd een bijzondere belangstelling gehad voor de gezondheid en het onderwijs van al hun kinderen. Iedere inspanning moet worden gedaan om het respect te beschermen en te bevorderen voor hun natuurlijke mensenrechten vanaf de conceptie en om hen te voorzien van gezondheidszorg en Christelijk onderwijs.