Msgr. Nikola Eterovic - 6 juni 2010
Christen zijn betekent getuige zijn van Jezus Christus, van zijn dood en zijn verrijzenis, evenals ook van zijn tegenwoordigheid, in de genade van de Heilige Geest, te midden van de gelovigen, in de Kerk en in de wereld. De katholieken van het Midden-Oosten “worden ertoe uitgenodigd door Christus zelf. ‘En de hoop wordt niet teleurgesteld, want Gods liefde is in ons hart uitgestort door de Heilige Geest die ons werd geschonken’ (Rom. 5, 5). Zo zullen de gelovigen van Jezus Christus, vernieuwd door God, voor al hun broeders en zusters getuigen van zijn liefde worden”. H. Paus Paulus VI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, N.a.v. de Bijzondere Bisschoppensynode voor Libanon, Een nieuwe hoop voor Libanon (10 mei 1997), 1 Een dergelijk getuigenis wordt aan anderen overgedragen door middel van werken en, vooral mystagogische, catechese.
Catechese streeft ernaar het geloof te doen kennen en te beleven, maar zij moet zijn gericht op jongeren en volwassenen als personen en als gemeenschappen van gelovigen. Wat de jongeren betreft, zouden zijzelf catechisten van jongeren kunnen worden, maar zij hebben een specifieke voorbereiding in deze nodig op grond van de vele moeilijkheden die er bestaan in het ontplooien van deze bijzondere, vormende activiteit. Catechetische activiteit is ook een taak van de ouders, die erop zullen moeten worden voorbereid om deze op zich te nemen in het gezin en ook binnen de parochies. Buiten het gezin zijn de belangrijkste plaatsen voor catechetische vorming de school, de apostolische bewegingen, de basisgemeenschappen, die een sterke steun kunnen geven aan het geloofsonderricht.
De talrijke antwoorden hebben het belang onderstreept van de catechese om het geloof te leren kennen en over te dragen. De op jongeren gerichte catechese heeft het bijzondere doel in hen de behoefte op te wekken aan een geestelijke leidsman die met hen initiatieven deelt van geestelijke vorming en concreet Christelijk leven, hen helpt obstakels en achterdocht te overwinnen die voortkomen uit het samenleven met mensen van een andere menselijke en religieuze vorming, en een solide coherentie te betrachten tussen Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997) en praktijk om de scheiding tussen geleefde waarheid en geleefd leven weg te nemen. In de parochies, in de culturele instellingen, op de universiteiten, op de katholieke scholen is het noodzakelijk methodes en momenten te vinden die geschikt zijn voor dit soort vormende activiteiten met het oog op een efficiënte catechese die rekening houdt met de werkelijke problemen en de actuele uitdagingen van de jongeren.
Natuurlijk kan geen enkele activiteit zich ontwikkelen als er gekwalificeerde mensen ontbreken om het geloof over te dragen. Voor deze taak zullen zij een voldoende kennis van de theologie en de spiritualiteit, eigen aan de Kerk waartoe zij behoren, moeten verwerven. Het zal bovendien noodzakelijk zijn eraan te herinneren dat de catechese, als zij zich ertoe beperkt de waarheid uit te leggen, niet de gehoopte vruchten zal brengen, omdat zij het nodig heeft te worden bevestigd door het getuigenis van het leven. De catechist is vóór alles een getuige van het Evangelie.