De opvoeding komt op de eerste plaats aan het gezin toe dat 'een school voor rijker menselijkheid' 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 52 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd, Familiaris Consortio (22 nov 1981), 37 is. Het is dus het beste milieu om de plicht te vervullen een geleidelijke opvoeding tot het seksuele leven te waarborgen. Het gezin bezit een affectieve taak welke zonder trauma de meest delicate werkelijkheden kan doen aanvaarden en harmonisch doen opnemen in een rijke en evenwichtige persoonlijkheid.

De genegenheid en het wederzijdse vertrouwen die in het gezin worden beleefd, zijn voor de harmonische ontwikkeling van het kind vanaf zijn geboorte noodzakelijk. Opdat de natuurlijke affectieve banden welke de ouders met hun kinderen verenigt in de hoogste mate positief zijn, moeten de ouders op basis van rustige seksuele evenwichtigheid een verhouding van vertrouwen en gesprek met hun kinderen aangaan overeenkomstig hun leeftijd en ontwikkeling.

Om de kinderen de daadwerkelijke richtlijnen te kunnen geven die nodig zijn om de problemen van het moment op te lossen, is het voorbeeld dat door het gedrag van de volwassenen wordt gegeven, belangrijker dan de theoretische kennis. Christelijke ouders moeten zich ervan bewust zijn, dat hun voorbeeld de beste bijdrage vormt bij de opvoeding van hun kinderen. Dezen moeten op hun beurt de zekerheid kunnen verkrijgen, dat het christelijk ideaal in het milieu van hun eigen gezin een beleefde werkelijkheid is.

De openheid en medewerking van de ouders met de andere opvoeders die medeverantwoordelijk zijn voor de vorming, zullen het volwassen worden van jonge mensen positief beïnvloeden. De theoretische kennis en de ervaring van de ouders zullen de kinderen helpen de waarde en bijzondere rol van de werkelijkheid van man en vrouw te begrijpen.

De volle verwezenlijking van het huwelijksleven en bijgevolg de heiligheid en hechtheid van het gezin, hangen af van de gewetensvorming en de waarden die gedurende heel de vormingstijd van de ouders zelf zijn eigen gemaakt. De morele waarden die door het gezin worden beleefd, worden gemakkelijker aan de kinderen overgedragen.» Onder deze morele waarden zijn de eerbied voor het leven vanaf de moederschoot en de eerbied voor de menselijke persoon van iedere leeftijd en in iedere omstandigheid van groot belang. De jongeren moeten worden geholpen deze fundamentele waarden van het bestaan te kennen, te waarderen en te respecteren.

Vanwege het belang van deze waarden voor het christelijk leven, en ook in het perspectief van een goddelijke roeping van de kinderen tot het priesterschap of het gewijde leven, krijgt de seksuele opvoeding ook een kerkelijke dimensie.