De verklaringen van het leergezag over de seksuele opvoeding vertonen een voortgang welke enerzijds voldoet aan de rechtmatige eisen van de geschiedenis en anderzijds aan de trouw aan de traditie.

Het Tweede Vaticaans Concilie biedt in de '2e Vaticaans Concilie - Verklaring
Gravissimum Educationis
Over de Christelijke opvoeding
(28 oktober 1965)', na het recht van de jongeren te hebben bevestigd een opvoeding te ontvangen welke aangepast is aan hun persoonlijke eisen, het perspectief waarin de seksuele opvoeding moet worden geplaatst. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Verklaring, Over de Christelijke opvoeding, Gravissimum Educationis (28 okt 1965), 1 Het concilie preciseert: 'De kinderen en de opgroeiende jeugd moeten, rekening houdend met de vorderingen van de psychologie, de pedagogie en de didactiek, worden geholpen om hun lichamelijke, zedelijke en verstandelijke krachten harmonisch te ontvouwen, om geleidelijk een juistere verantwoordelijkheidszin te verwerven, om hun persoonlijk leven met niet-aflatende inspanning naar behoren tot ontwikkeling te brengen en de ware vrijheid na te streven, door de hinderpalen met een grote en aanhoudende moed te overwinnen. Zij moeten, in overeenstemming met hun leeftijd, op positieve en voorzichtige wijze seksueel worden voorgelicht'. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Verklaring, Over de Christelijke opvoeding, Gravissimum Educationis (28 okt 1965), 1

De pastorale constitutie 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Gaudium et Spes
Over de Kerk in de wereld van deze tijd
(7 december 1965) stelt, als ze spreekt over de waardigheid van het huwelijk en het gezin, dit laatste voor als de plaats van voorkeur voor de opvoeding van de jongeren tot kuisheid. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 49 Maar daar dit een aspect is van de algehele opvoeding, vereist het de medewerking van de opvoeders met de ouders in de vervulling van hun zending. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Verklaring, Over de Christelijke opvoeding, Gravissimum Educationis (28 okt 1965), 5 Deze opvoeding moet dus in het gezinsmilieu Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Verklaring, Over de Christelijke opvoeding, Gravissimum Educationis (28 okt 1965), 3 Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 52 aan de kinderen en jongeren op geleidelijke wijze worden gegeven, terwijl men altijd de algehele vorming van de persoon op het oog moet hebben.

In de apostolische exhortatie H. Paus Johannes Paulus II - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Familiaris Consortio
Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd
(22 november 1981) ruimt Johannes Paulus II een belangrijke plaats in voor de seksuele opvoeding als waardevol voor de persoon.

'De opvoeding tot liefde als zelfgave, zegt de heilige vader, vormt ook de onmisbare vooronderstelling voor de ouders, die geroepen zijn aan de kinderen een duidelijke en fijngevoelige seksuele opvoeding te geven. Tegenover een cultuur die de menselijke seksualiteit grotendeels 'banaliseert', omdat zij haar interpreteert en beleeft op gereduceerde en verarmde wijze, door haar alleen te verbinden met het lichaam en met het egoïstisch genot, moet de opvoedende dienst van de ouders zich standvastig richten op een seksuele cultuur die werkelijk en volledig menselijk is: de seksualiteit is immers een rijkdom van heel de persoon -lichaam, gevoel en ziel -en openbaart haar innerlijke betekenis, als zij de persoon brengt tot zelfgave in de liefde'. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd, Familiaris Consortio (22 nov 1981), 37

De paus wijst direct daarna op de school, welke verantwoordelijk is voor deze opvoeding in dienst en in overeenstemming met de ouders. 'De seksuele opvoeding, fundamenteel recht en plicht van de ouders, moet steeds plaats vinden onder hun zorgzame leiding, hetzij thuis, hetzij in de opvoedingscentra die door hen gekozen zijn en gecontroleerd worden. In deze zin bevestigt de kerk de wet van de subsidiariteit, waaraan de school zich moet houden, wanneer zij meewerkt aan de seksuele opvoeding: zij moet zich opstellen in de geest die de ouders bezielt'. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd, Familiaris Consortio (22 nov 1981), 37

Opdat de waarde van de seksualiteit tenvolle wordt verwezenlijkt, 'is de opvoeding tot kuisheid onmisbaar ... die ... de persoon ... bekwaam maakt om de betekenis van het lichaam voor het huwelijk te respecteren en te bevorderen'. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd, Familiaris Consortio (22 nov 1981), 37 Ze bestaat in de zelfbeheersing, in het vermogen de seksuele neiging te richten op de dienst van de liefde en op te nemen in de persoonsontwikkeling. Als vrucht van de genade van God en onze medewerking streeft de kuisheid ernaar de verschillende bestanddelen van de persoon in overeenstemming te brengen en de zwakheid van de menselijke natuur, welke getekend is door de zonde, te overwinnen, opdat ieder de roeping kan volgen waartoe God hem roept.

Bij de taak van een verhelderende opvoeding tot kuisheid 'zullen de christelijke ouders de tekenen van de roeping door God onderkennend, vooral aandacht en zorg besteden aan de opvoeding tot maagdelijkheid als hoogste vorm van de zelfgave die de eigen zin vormt van de menselijke seksualiteit'. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd, Familiaris Consortio (22 nov 1981), 37

In de leer van Johannes Paulus II gaat de positieve beschouwing van de waarden die moeten worden ontdekt en gewaardeerd, vooraf aan de norm die niet geschonden mag worden. Deze norm interpreteert en verwoordt niettemin de waarden waarnaar de mens moet streven.

'Wegens de nauwe banden - vervolgt de Paus - tussen de seksuele dimensie van de persoon en zijn ethische waarden moet de opvoeding de kinderen ertoe brengen de zedelijke normen te erkennen en te waarderen als noodzakelijke en kostbare garantie voor een verantwoorde persoonlijke groei in de menselijke seksualiteit. Daarom verzet de kerk zich tegen een bepaalde, vaak gepropageerde vorm van seksuele voorlichting die is losgemaakt van de zedelijke beginselen en niets anders is dan een inleiding op de ervaring van het genot en een prikkel die voert tot het verlies van de gemoedsrust - reeds in de jaren van onschuld - en de weg naar de ondeugd opent'. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd, Familiaris Consortio (22 nov 1981), 37

Dit document, dat dus uitgaat van de christelijke kijk op de mens en verwijst naar recent verkondigde beginselen van het leergezag, wil de opvoeders enkele fundamentele richtlijnen bieden over de seksuele opvoeding en over de voorwaarden en gesteltenissen waaraan op praktisch vlak voldaan moet worden.