Dierbare broeders en zusters,

In deze laatste dagen werd het Jaar van de Priester afgesloten. Hier in Rome hebben wij onvergetelijke dagen beleefd, in aanwezigheid van meer dan 15.000 priesters uit alle streken van de wereld. Ik verlang vandaag dus God te danken voor al de weldaden die dit Jaar aan de wereldkerk gegeven heeft. Niemand zal ze ooit kunnen meten, maar het is onmiskenbaar dat men er de vruchten van ziet en nog zal zien.

Het Jaar van de Priester werd dus afgesloten met het hoogfeest van het Heilig Hart van Jezus, traditioneel de “dag voor de heiliging van de priesters”; het was dit keer het geval op een heel bijzondere manier. Inderdaad, dierbare vrienden, de priester is een gave van Christus’ Hart: een gave voor de Kerk en de wereld. Uit het Hart van Gods Zoon dat overloopt van liefde, ontspringt al het goede van de Kerk; daar vooral ontspringt de roeping van deze mannen die, voor de Heer Jezus gewonnen, alles achterlaten om zich geheel te wijden aan de dienst voor het christenvolk, naar het voorbeeld van de Goede Herder. De priester wordt gevormd door de liefde van Christus zelf, de liefde die Hem ertoe dreef Zijn leven te geven voor Zijn vrienden en ook Zijn vijanden te vergeven. Om deze reden zijn de priesters de eerste bewerkers van de beschaving van de liefde. Hier denk ik aan zoveel priesterfiguren, bekende en minder bekende, sommigen verheven tot de glorie van het altaar, anderen voor altijd verankerd in het geheugen van de gelovigen, misschien in een kleine parochiegemeenschap. Zoals dit het geval was in Ars, het dorp in Frankrijk waar de heilige Jean-Marie Vianney zijn ambt uitoefende. Het is niet nodig iets toe te voegen aan wat deze laatste maanden over hem gezegd werd. Maar zijn voorspraak moet ons van nu af nog meer begeleiden. Moge zijn gebed, zijn “Akte van liefde” dat wij zo dikwijls in dit Priesterjaar gebeden hebben, ons gesprek met God blijven voeden.

Ik zou een andere figuur in herinnering willen brengen: die van priester Jerzy Popieluszko, priester en martelaar, die verleden zondag in Warschau zalig verklaard werd. Hij heeft zijn ambt edelmoedig en moedig uitgeoefend naast degenen die zich voor vrijheid, voor de verdediging en de waardigheid van het leven van het leven inzetten. Zijn werk ten dienste van het goede en de waarheid was een teken van tegenspraak voor het regime dat Polen toen regeerde. De liefde van Christus’ Hart bracht hem ertoe zijn leven te geven en zijn getuigenis was het zaad van een nieuwe lente in de Kerk en de samenleving. Als wij naar de geschiedenis kijken, zien wij hoeveel bladzijden van authentieke spirituele en sociale vernieuwing geschreven werden door de beslissende bijdrage van katholieke priesters, alleen bezield door passie voor het Evangelie en voor de mens, voor zijn ware religieuze en burgerlijke vrijheid. Hoeveel initiatieven voor integrale humane promotie zijn van de intuïtie van een priesterhart uitgegaan!

Dierbare broeders en zusters, vertrouwen wij alle priesters van de wereld toe aan het Onbevlekt Hart van Maria, waarvan wij gisteren de liturgische gedachtenis vierden, opdat zij met de kracht van het Evangelie op elke plaats blijven bouwen aan de beschaving van de liefde.