De bescherming van de heiligheid van de Sacramenten, en vooral van de Allerheiligste Eucharistie en de Biecht, als ook de vrijwaring van de gelovigen, geroepen tot deelname aan God in de observantie van het zesde gebod van de Catechismus-Compendium
Tien Geboden
(), verlangen dat, omwille van de zorg voor zieleheil, “dat in de Kerk steeds de hoogste wet moet zijn” Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 1752, de Kerk zelf tussenkomt met haar eigen pastorale zorg om de gevaren van schending te voorkomen.

Reeds in het verleden is hierin door Onze Voorgangers voorzien geworden door gepaste Apostolische Constituties over de heiligheid van de Sacramenten, en in het bijzonder van de Biecht, zoals door de constitutie van Paus Benedictus XIV Paus Benedictus XIV - Apostolische Constitutie
Sacramentum Poenitentiae (1 juni 1741) van 1 juni 1741; ook de canones van de Wetboek
Codex Iuris Canonici (1917) (27 mei 1917), afgekondigd in 1917, tezamen met hun bronnen, waardoor kerkelijke sancties waren vastgelegd tegen delicten van deze soort, waren op hetzelfde doel gericht. Vgl. Wetboek, Codex Iuris Canonici (1917) (27 mei 1917), 817.2316.2320.2322.2368.2369

Om deze en daarmee verbonden delicten te pogen voorkomen, heeft in meer recente tijden de Allerheiligste Congregatie van het Heilig Officie met de instructie Heilig Officie
Crimen sollicitationis
Over het omgaan met gevallen van pedofilie door geestelijken (16 maart 1962) van 16 maart 1962, welke gericht was aan alle patriarchen, aartsbisschoppen, bisschoppen en andere plaatselijke ordinarii “ook van de oosterse ritus”, de te volgen procedure in zulke zaken vastgelegd aangezien de juridische competentie in deze, zowel langs administratieve als langs procedurele weg, exclusief aan haar was toevertrouwd. Er dient aan herinnerd te worden dat deze Instructie kracht van wet bezat vanaf het moment dat de Paus, volgens Wetboek
Codex Iuris Canonici (1917) (27 mei 1917), de Congregatie van het Heilig Officie voorzit en dat de Instructie voortkwam vanuit zijn persoonlijk gezag, aangezien de kardinaal van dienst op dat moment enkel fungeerde als secretaris.

Paus Paulus VI, ter zaliger nagedachtenis heeft deze juridische en administratieve competentie in de wijze van procedure “volgens de uitgebreide en goedgekeurde normen” met de Apostolische Constitutie over de Romeinse Curie H. Paus Paulus VI - Apostolische Constitutie
Regimini Ecclesiae Universae
Over de Romeinse Curie (15 augustus 1967) van 15 augustus 1967 bevestigd.

Vervolgens, met het gezag dat ons eigen is, hebben wij in de Apostolische Constitutie H. Paus Johannes Paulus II - Apostolische Constitutie
Pastor Bonus
Over de hervorming van de Romeinse Curie
(28 juni 1988), afgekondigd op 18 juni 1988, uitdrukkelijk bepaald: “{De Congregatie voor de Geloofsleer} behandelt delicten die tegen het geloof en ook meest zware delicten die tegen de zeden of bij de viering van de Sacramenten zijn begaan, die aan haar zijn voorgelegd, en - als dat nodig is - gaat zij voort tot het verklaren of opleggen van canonieke straffen volgens de norm van het gemene en het eigen recht” H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Constitutie, Over de hervorming van de Romeinse Curie, Pastor Bonus (28 juni 1988), 52 en daarenboven de juridische competentie van dezelfde Congregatie voor de Geloofsleer als apostolisch Tribunaal bevestigd en nader bepaald.

Na onze goedkeuring van het Congregatie voor de Geloofsleer
Agendi ratione in doctrinarum examine
Decreet over doctrinaire onderzoeken (29 juni 1997), was het daarenboven noodzakelijk meer precies te definiëren “de meest zware delicten die tegen de zeden of bij de viering van de Sacramenten zijn begaan”, waarvoor de competentie exclusief blijft toebehoren aan de Congregatie voor de Geloofsleer, en ook de bijzondere procedurele regels “om kerkrechtelijke sancties af te kondigen en op te leggen.”

Met deze Apostolische Brief, gegeven in de vorm van een motu proprio, hebben wij dit werk voltooid en daarom kondigen wij hierbij af de ‘Congregatie voor de Geloofsleer
Ad exsequendam - De delictis gravioribus
Aan de Bisschoppen van de Katholieke Kerk en andere Ordinarii en Verantwoordelijken die het aanbelangt over de meest zware delicten voorbehouden aan dezelfde Congregatie voor de Geloofsleer
(18 mei 2001)’. Deze bevatten twee delen: het eerste deel bevat de wezenlijke normen; het tweede deel de procedurele normen. Wij sturen deze aan allen die het aanbelangen opdat ze deze getrouw en nauwkeurig opvolgen. Deze normen verkrijgen kracht van wet op de dag waarop ze zijn afgekondigd.

Niettegenstaand eenderwelke tegengestelde bepalingen, ook wanneer deze een bijzondere vermelding waard zijn.

Gegeven te Rome, bij de Stoel van Petrus,
30 april, de gedachtenis van de Heilige Paus Pius V, 2001,
het 23e jaar van mijn Pontificaat,

Paus Johannes Paulus II