Paus Pius XII - 7 juli 1952
En zo intussen en daarna, wegens een samenloop van ongunstige omstandigheden, van de ene zowel als van de andere zijde, "de betrekkingen moeilijker werden en dientengevolge ook de eenheid van de geesten - alhoewel tot 1448 er geen enkel openbaar document bestaat, waarin Uw Kerk van de Apostolische gescheiden wordt verklaard - moet dit in het algemeen niet worden geweten aan het Slavische volk, en zeker niet aan Onze Voorgangers, Die het steeds met Vaderlijke liefde hebben omringd en die er, voor zover het in hun vermogen lag, zorg voor hebben gedragen het op alle mogelijke wijzen te steunen en te helpen.
Vele andere historische documenten, waaruit de genegenheid van Onze Voorgangers voor Uw natie blijkt, laten wij buiten bespreking. Wij moeten echter in het kort duiden op hetgeen de Pausen Benedictus XV en Pius XI hebben gedaan, toen na het eerste Europese conflict, vooral in de Zuidelijke streken van Uw vaderland, grote menigten mannen, vrouwen en onschuldige kinderen door een wrede hongersnoden een zeer grote armoede waren getroffen. Bewogen door een vaderlijke genegenheid jegens Uw landgenoten hebben Zij aan die volkeren levensmiddelen, kleding en grote sommen gelds, door de gehele familie der Katholieken bijeengebracht, gezonden om deze hongerlijdenden en ongelukkigen te hulp te komen en enigermate hun nood te verzachten.
Onze Voorgangers voorzagen, voor zover het hun mogelijk was, niet alleen in de stoffelijke, maar ook in de geestelijke behoeften. Niet tevreden, inderdaad, met tot God, de Vader der ontferming en de God van alle vertroosting Vgl. 2 Kor. 1, 3 voor Uw ze verwarde en verstoorde godsdienstige toestand te bidden, wilden Zij dan ook, dat er openbare gebeden zouden worden voorgeschreven, opdat de vijanden van God er niet in zouden slagen in de zielen het geloof en de kennis zelf van God uit te roeien. Zo beval Paus Pius XI in 1930, dat op de feestdag van de H. Josef, Patroon van de Universele Kerk, "in de Vaticaanse Basiliek gemeenschappelijke gebeden tot God zouden worden gericht voor de ongelukkige toestanden van de godsdienst in Rusland" Paus Pius XI, Toespraak, Tot het Consistorie waaronder de heiligverklaring van Catharina Thomas en Lucia Filippini (22 juni 1930). A.A.S. 1930, blz. 30O; en daarbij wilde Hijzelf, door een grote en vrome menigte volk omringd, tegenwoordig zijn. Hij spoorde daarenboven in de plechtige toespraak tot het Consistorie met de volgende woorden allen aan: "Het is nodig tot Christus... de Verlosser van het menselijk geslacht, te bidden, opdat de vrede en de vrijheid om het geloof te belijden, voor de ongelukkige kinderen van Rusland hersteld worden... en Wij wensen, dat volgens deze intentie, d.w.z. voor Rusland, de gebeden worden gestort, welke Onze Voorganger Leo XIII de priesters voorgeschreven heeft tezamen met het volk na de H. Mis te bidden; de Bisschoppen en de seculiere en reguliere geestelijkheid zullen met alle ijver dit hun gelovigen trachten in te prenten en aan een ieder die de H. Mis bijwoont, en zij moeten dit dikwijls in herinnering brengen". Paus Pius XI, Toespraak, Tot het Consistorie waaronder de heiligverklaring van Catharina Thomas en Lucia Filippini (22 juni 1930). A.A.S. 1930, blz. 301
