Aartsbisschop Quinn heeft over de kerk gesproken als een gemeenschap welke trouw wenst te blijven aan de morele leer van onze Heer Jezus Christus. Een kern van de morele leer verkondigen is feitelijk een onafscheidelijk deel van de zending van de kerk in de wereld. Vanaf het begin heeft de kerk zich ingespannen om onder leiding van de Heilige Geest de openbaring van God in Christus toe te passen op alle vele aspecten van ons leven in de wereld, wetend dat wij geroepen zijn om 'een leven te leiden dat de Heer waardig is en Hem in alles behaagt' (Kol. 1, 10).

Soms heet het dat een groot aantal katholieken zich vandaag niet houden aan de leer van de kerk over een aantal kwesties, met name de seksuele moraal en huwelijksmoraal, echtscheiding en tweede huwelijk. Van heel wat mensen wordt gezegd, dat zij het duidelijke standpunt van de kerk over abortus niet aanvaarden. Er is ook opgemerkt, dat heel wat katholieken de neiging hebben selectief te zijn in hun getrouwheid aan de moraalleer van de kerk. Er wordt soms beweerd, dat afwijken van het leergezag volledig verenigbaar is met een 'goed katholiek' zijn en geen beletsel vormt voor het ontvangen van de sacramenten. Dit is een ernstige dwaling, welke het leraarsambt van de bisschoppen van de Verenigde Staten en elders uitdaagt. Ik wil u in de liefde van Christus aanmoedigen deze situatie in uw pastorale bediening moedig aan te pakken en te vertrouwen op de kracht van de waarheid van God om instemming uit te lokken en op de genade van de Heilige Geest, welke zowel wordt gegeven aan hen die de boodschap verkondigen als aan hen tot wie ze is gericht. Wij moeten er ook voortdurend aan herinneren, dat de leer van de kerk van Christus - zoals Christus zelf - een 'teken is dat wordt tegengesproken'. Het is nooit gemakkelijk geweest de evangelieleer in haar geheel te aanvaarden, en het zal dat ook nooit zijn. De kerk is verplicht haar leer zowel in geloofszaken als in moraalkwesties zo duidelijk en begrijpelijk mogelijk te maken en haar in alle aantrekkelijkheid van de goddelijke waarheid voor te leggen. En dan nog blijft de uitdaging van het evangelie eigen aan de christelijke boodschap, welke aan iedere generatie wordt doorgegeven. Aartsbisschop Quinn heeft verwezen naar een beginsel met uiterst belangrijke consequenties voor ieder levensgebied van de kerk: ' ... de openbaring van God wordt bij uitstek gevonden in het kruis van Christus, dat de dwaasheid van God wijzer doet zijn dan menselijke wijsheid. Menselijke wijsheid lijkt in een bepaalde tijd het laatste woord te hebben. Maar het kruis brengt een perspectief mee, dat de inzichten radicaal wijzigt'. Ja, dierbare broeders, het kruis wijzigt - door heel de openbaring van de barmhartigheid, het mededogen en de liefde - de inzichten radicaal.

Misschien mag ik een aantal andere algemene opmerkingen maken. Ten eerste is de kerk een geloofsgemeenschap. Het geloof aanvaarden is instemmen met het woord van God zoals het is overgedragen door het authentieke leergezag van de kerk. Een dergelijke instemming vormt de grondhouding van de gelovige en is een daad zowel van de wil als het verstand. Het zou in alle opzichten misplaatst zijn te proberen deze godsdienstige daad te vormen naar opvattingen welke aan een wereldlijke cultuur zijn ontleend.

Binnen de kerkelijke gemeenschap heeft de theologische discussie plaats in het kader van het geloof Een afwijken van de kerkelijke leer blijft wat het is, een afwijken; als zodanig mag ze niet op gelijke voet worden voorgesteld of aanvaard met de authentieke leer van de kerk.

Bovendien moeten wij als bisschoppen bijzonder gevoelig zijn ten aanzien van onze taak als leraren van het geloof, wanneer meningen die in strijd zijn met de leer van de kerk, worden voorgesteld als een basis voor de pastorale praktijk. Ik wil u steunen, wanneer u een vruchtbare dialoog blijft aangaan met theologen inzake de rechtmatige vrijheid van onderzoek, welke hun recht is. U moedigt hen terecht eerlijk aan in hun moeilijke taak, en verzekert hen hoezeer de kerk hun toegewijde en opbouwende werk nodig heeft en hogelijk waardeert. Zij moeten van hun kant erkennen, dat de benaming katholiek theoloog een roeping en een verantwoordelijkheid in dienst van de geloofsgemeenschap uitdrukt en afhankelijkheid van het gezag van de herders van de kerk. Uw dialoog moet vooral de onaanvaardbaarheid trachten te bewijzen van een afwijkende mening en confrontatie als gedragslijn en werkwijze op het gebied van de kerkelijke leer.

Namens u sprekend heeft aartsbisschop Quinn een volledig besef getoond van de ernst van de uitdaging, welke uw leerambt onder ogen moet zien. Hij heeft gesproken over de dubbele taak van de bekering van de geest en de bekering van het hart. De weg naar het hart gaat heel dikwijls door de geest en in heel de kerk is vandaag behoefte aan een nieuwe evangelisatie- en catechese-inspanning welke is gericht op de geest. Elders heb ik verwezen naar de verhouding tussen het evangelie en de cultuur. Hier wil ik het belang benadrukken van de vorming van de geest op alle niveaus van het katholieke leven.

Katholieke kinderen en jongeren moet een doeltreffende mogelijkheid worden geboden de waarheden van het geloof zodanig te leren, dat zij in staat worden gesteld hun katholieke eigenheid te formuleren in bewoordingen van de leer en het denken. Hier kan de katholieke pers een prachtige bijdrage leveren om het algemene niveau van het katholieke denken en de katholieke cultuur te verheffen. De seminaries hebben vooral de verantwoordelijkheid te waarborgen, dat de toekomstige priesters een hoog niveau van intellectuele voorbereiding en bekwaamheid zouden bereiken. Programma's van voortgezette vorming voor priesters, religieuzen en leken spelen een belangrijke rol om tot de noodzakelijke en serieuze intellectuele benadering aan te zetten van het grote aantal kwesties betreffende het geloof in de hedendaagse wereld.

Een beslissend aspect van dit 'apostolaat van de geest' betreft de plicht en het recht van bisschoppen op een daadwerkelijke wijze aanwezig te zijn op katholieke colleges en universiteiten en op instellingen van hogere studies om het katholieke karakter ervan te waarborgen en te bevorderen, vooral wat de overdracht van de katholieke leer aangaat. Dit is een taak welke de persoonlijke aandacht van de bisschoppen vereist, omdat het een specifieke verantwoordelijkheid is, welke voortkomt uit hun leraarsambt. Het sluit veelvuldige contacten in met het onderwijzend personeel en het bestuurspersoneel, en vraagt het voorzien in ernstige programma's van pastorale zorg voor de studenten en anderen binnen de academische gemeenschap. Veel is reeds gedaan en ik maak van de gelegenheid gebruik u aan te moedigen om wegen te zoeken om deze apostolaatsvormen te versterken.

Een van de grootste diensten die wij bisschoppen de kerk kunnen bewijzen is de huidige en toekomstige generaties katholieken in een gezond en volledig begrip van hun geloof te versterken. De kerkelijke gemeenschap zal zo prachtig worden versterkt in alle aspecten van het christelijke morele leven en in edelmoedige dienstbaarheid. De intellectuele benadering welke nodig is, is echter innig verbonden met het geloof en gebed. Onze mensen moeten zich bewust zijn van hun afhankelijkheid van de genade van Christus en van de diepe noodzaak zich steeds meer open te stellen voor de werking ervan. Jezus zelf wil dat wij overtuigd zijn van zijn woorden: 'Los van Mij kunt gij niets' (Joh. 15, 5).